South Africa Archieven

Hi Jozi!

31 augustus 2018admin Een reactie plaatsen

Na een prima vlucht naar Johannesburg staat David (de eigenaar van de B&B met onze Land Rover) ons op te wachten. Ook al vragen we ons gekscherend af wie er nog weet hoe David er uit ziet, we herkennen hem direct. Twintig minuten later staan we voor onze slaapplek voor de komende dagen en onze trouwe Land Rover.

Robert kan natuurlijk niet wachten en rijdt onze auto direct uit de garage. Ze staat rustig te pruttelen en alles lijkt te werken. We blijven een paar dagen in Johannesburg om (een beetje relaxed) wat reparaties aan de auto uit te voeren en onze voorraden aan te vullen. In Johannesburg is nog alles te krijgen en deze reis zullen we zeker de helft van de tijd “in da bush” doorbrengen waar op zeker niets te koop is.

Na een paar uurtjes rommelen zijn de compressor (perslucht) en de drinkwaterpomp ingebouwd. Er komt weer water uit onze tank, handig als we straks in de Kalahari staan. Mooi moment om eens een langere rit te maken en de maaltijd voor de avond te scoren. We zijn nog geen 100 meter van “huis” als Robert in zijn achteruitkijkspiegel ziet dat de hele straat onder de witte rook uit onze auto staat. Witte rook ==> water, ligt de koppakking er uit? Drie minuten later zijn we weer terug en checkt Robert nogmaals alles. Niets te zien en gelukkig wordt het roken na een aantal keer hard op het gaspedaal trappen minder. Uiteindelijk blijkt er niets aan de hand, w.s. opgehoopt vuil door de maandelijkse start-acties, pfffft! We trekken er op uit en stellen een mooi diner samen.

Het is koud in Johannesburg. Zo koud dat we na de eerste nacht onze eigen slaapzakken maar uit de auto halen om een beetje warm te blijven. Dat is ff wennen als je NL met 35 graden verlaat.

De dag erop zoeken we onze spullen uit en krijgt de auto een onderhoudsbeurt bij de lokale Land Rover specialist. 10 minuten nadat Robert: “alles is klaar!” roept, roept hij ook “sh*t”. De nieuwe waterpomp doet het al niet meer. Best snel maar dat fixen we morgen wel. We moeten eerst een nieuwe matras voor onze daktent ophalen. Dat gaat soepel waarna we gezellig lunchen en alle inkopen voor de komende periode doen.

De volgende dag staat Gold Reef City op het programma. In 2013 zijn we daar ook geweest en Sem en Tess willen graag nog eens kijken. Na een beetje geïrriteerd schroeven aan de waterpomp heeft deze er ook weer zin in en vertrekken we naar Gold Reef City. Het is zaterdag en het is druk. Net geen Efteling maar de wachttijden in de rij zijn lang. Wat ons allemaal opvalt is de gemoedelijke sfeer tussen de Afrikanen. Iedereen is easy, lacht en wacht rustig voor de volgende attractie. Na enkele attracties besluiten we terug te rijden. In de avond hebben we een lekker diner in het “beste” restaurant in de buurt van ons B&B (toch iets anders in Zuid Afrika).

Na een fijne nacht verlaten we Jozi en rijden we tot net over de grens. We zijn er klaar voor: Botswana, here we come!

Voor een paar foto’s klik hier

Een Defender parkeren in Johannesburg!

4 februari 2018admin Een reactie plaatsen

Na Zimbabwe zetten we onze terugreis in. Over enkele dagen vertrekt ons vliegtuig naar huis vanuit Johannesburg. In Nederland hadden we al geregeld dat we onze Land Rover bij een guesthouse vlak bij de luchthaven een jaar veilig kunnen parkeren.

We rijden eerst terug naar Kasane in Botswana. Daar doen we nog een dagje rustig aan en de kids zwemmen nog een beetje. De terugreis vervolgt zich daarna in een rap tempo. We rijden via Nata en Francistown waar we “ouderwets” lunchen bij Nando’s. Robert wil ook even stoppen omdat de Land Rover een beetje begint te mopperen. Bij veel toeren hikt de motor af en toe en Robert ontdekt de oorzaak. Een standaard probleempje van de TD5 motor. Olie in het kabelboompje dat de injectoren aanstuurt. Daar halen we Johannesburg wel mee.

We overnachten net over de grens met Zuid Afrika op een wat vage camping. Hier hebben we onze laatste braai en staand naast het vuur kijken we terug op een hele geslaagde vakantie. Sem en Tess geven deze vakantie allebei het cijfer 9.5 en daar zijn we gelukkig mee. De romantiek van gezamenlijk reizen door Afrika is niet verdwenen al is de wens volgend jaar een paar kilometer minder te rijden dan de ruim 6000 van dit jaar.

Volgend jaar komen we terug en willen we nog een keer naar de Kalahari. Dan zit ook Moremi (Okavango delta) in het plan. Dat we dat ruim een jaar van te voren moeten boeken staat ons tegen maar op de bonnefooi komen we er niet (althans niet als je het een beetje rustig wilt zien).

Na een koude nacht rijden we de laatste 400 km naar Johannesburg. We parkeren de auto, halen eruit wat er uit moet en maken schoon wat achterblijft. Robert vervangt de kabelboom en rijdt onze Land Rover haar veilige garage in. We spreken met eigenaren Marion en David af dat zij onze auto iedere maand even starten.

David brengt ons naar de luchthaven waarna we blij maar ook wat melancholisch terugvliegen naar huis.

Klik hier voor alle foto’s van 2017.

Follow the Landy: Terug naar Kaapstad!!!

9 september 2017admin Een reactie plaatsen

Onze Land Rover was in juni al vertrokken naar Kaapstad en nu mogen we er eindelijk achteraan. Tot nu toe gaat het allemaal net goed. De auto is pas sinds 2 dagen door de douane in Kaapstad na een ruime week op de kade te hebben gestaan. Men was van alles kwijt maar vooral de bonnetjes dat iedereen in de keten keurig was betaald. Duncan, de man die het transport organiseerde, is er erg druk mee geweest maar de auto staat op zijn terrein.

Wij zijn op tijd op Schiphol en merken helemaal niets van alle horrorverhalen rondom extreme drukte. Het effect is dat we veel te vroeg zijn. Gelukkig is het borreltijd dus we komen de tijd wel door. Sowieso smaakt het wijntje wel goed, we zijn een klein beetje zenuwachtig omdat het nog maar de vraag is of Tamara, Sem en Tess wel tot Zuid Afrika worden toegelaten. We hebben immers 3 jaar geleden ons visum “overstayed” waarna we allemaal als “persona non grata” zijn gemarkeerd.

Een veelvoud van telefoontjes en bezoeken aan de Zuid Afrikaanse ambassade in Den Haag hebben niet mogen helpen om van die status af te komen. We kwamen niet verder dan de hoopvolle tip: ”ik zou niet gaan, jullie worden waarschijnlijk teruggestuurd”**. Met die zelfde tip is het Robert in maart, op de terugreis van een duikvakantie in Mozambique, overigens wel gelukt Johannesburg even binnen te komen.

We vliegen via Frankfurt naar Kaapstad en komen volgens planning om 10:00 uur s’ochtends aan. Vader en moeder hebben allebei niet echt geslapen maar toch hebben we er zin in. Op naar de douane. Het kost ons precies 25 minuten om door de grens te komen. Men is erg behulpzaam en los van het feit dat we het nog steeds niet eens zijn met de boete betalen we zonder morren. We zijn in Zuid Afrika!

Duncan pikt ons op bij de luchthaven en we rijden naar zijn camping African Overlanders. Ondertussen laten we het Afrikaanse straatbeeld weer op ons inwerken. Het voelt nog steeds heel bekend. Een uurtje later rijden we er zelf. We gaan naar Somerset waar we een tweede daktent op onze auto laten monteren en wat boodschappen voor de komende dagen doen. In de vroege avond zijn we terug en rond 21:00 uur kruipen we moe maar tevreden in onze slaapzakken.

Na een prima maar erg koude nacht hebben we nog wat werk te doen. De Land Rover heeft nog een laatste reparatie nodig. Ze lijdt aan de “wobble of death” wat zoveel zeggen wil dat de voorwielen rond een snelheid van 85km/u in een harmonische trilling raken. Nu is dat nog controleerbaar maar het zal snel erger worden. Oorzaak: Robert die zich niet helemaal aan de reparatiehandleiding houdt ;-).

Voordeel is dat hij weet wat er moet gebeuren en na 6 uur schroeven zijn beide fusees opnieuw in elkaar gezet en nu wel volgens het boekje afgesteld. Na een snelle douche gaat de vakantie beginnen. We rijden naar Stellenbosch voor de Vrijmibo waarna we gezellig een hapje eten. Dat op de terugweg de verlichting niet goed werkt (o ja: daar was ook nog iets mee) deert ons niet. We hebben gelukkig lampen genoeg op de auto en komen veilig terug.

Na nog een erg koude nacht zetten we koers richting het noorden. Dat wil hier zoveel zeggen als “naar de warmte toe”. Onze eerste stop is in het Cedargebergte en na een mooie rit van 2,5 uur rijden we de auto, net als vanouds, op een prachtige kampeerplek. Dat hebben we tijdens onze laatste kampeervakanties in Europa toch echt wel gemist, de ruimte! Gelukkig (en ondanks dat het hier winter is) is het zwembad open. Tess trotseert het water maar komt er toch iets blauwer uit dan ze erin ging.

We kiezen dus voor activiteiten op het droge en de volgende dag maken we een prachtige wandeling door het Cedargebergte. We komen niemand tegen en genieten van de prachtige natuur en de kinderen van het spoorzoeken. Interessant is de Elephant rock waarvoor je niet eens aan de geestverruimende middelen hoeft te zitten om er een olifant in te zien. Na een wandeling van 3,5 uur komen we weer terug bij de auto waar wij ons toch even hebben afgevraagd of onze kinderen een zonnesteek hadden opgelopen. Ondanks de bevriezingsverschijnselen van de dag ervoor springt Tess, nu met haar broer, weer in het water.

Het tempo ligt deze vakantie duidelijk hoger dan tijdens onze lange reis. Morgen reizen we al weer verder richting Orange river. Weer een stukje Afrika waar we niet eerder zijn geweest.

Klik hier voor de foto’s

** misschien denk je: ”Waarom hebben jullie dan vliegtickets gekocht?” Dat hebben we gedaan na het eerste telefoontje naar de ambassade waarbij men aangaf dat we in Den Haag de boete konden voldoen waarna alles OK zou zijn :-)))

LRCH Reisverslag – deel 7 [slot]

Land Rover Club Nederland (www.lrch.nl) De Land Rover Club Nederland, kortweg LRCH, is een vereniging van liefhebbers van het Engelse merk Land Rover. De club…

@Our final destination: Cape Town

17 maart 2014admin 2 reacties

Kaapstad, daar zijn we dan. Vorige week reden we er doorheen en nu zijn we „back”. Staat er niet zoiets in de ondertitel van onze website ;-).

WWW4OR 2014 03 13 13 47 38

Volgens ons originele idee, toen we nog niets van Afrika met kinderen wisten, zouden we nu halverwege zijn geweest. Maar in Kenia wisten we het al, we gaan het in ons huidige tempo niet halen ook nog met de auto terug te reizen. Prima besluit, zo konden we in het ons zo goed passende tempo doorreizen. Qua kilometers doen we niet veel onder voor een rondje Afrika, qua indrukken ook niet slechts het aantal landen blijft een beetje achter. Maar ach, je moet nog wat te wensen over houden. Kaapstad is dus ons eindpunt, de “Design Capital” van 2014, we zijn op tijd!

WWW4OR 2014 03 14 09 46 10

We nestelen ons voor 5 dagen in Waterkant. Een leuke wijk tegen het centrum aan. Qua sfeer waan je je af en toe in Amsterdam, leuke terrasjes en erg relaxed sfeertje te meer door al die blije jongens die hier wonen. De auto staat te wachten op verscheping en wij slapen in een leuk appartement. De eerste dagen doen we alles lopend, we voelen de stad en we voelen de afstand van het „echte” Afrika. Zo af en toe zien we nog wel die meer dan vriendelijke lach van de oorspronkelijke bewoners maar grotendeels is het westers.

We lopen door het centrum (City Bowl) over Longstreet, Greenmarket Square, Bo Kaap en natuurlijk Waterkant. Stuk voor stuk hebben deze wijken een eigen sfeer. Longstreet is hectisch, vol met shops en cafeetjes, lokale supermarktjes, hotelletjes, etc. Op het aangrenzende Greenmarket Square worden de toeristen verleidt tot het kopen van veel te dure souvenirs. Wij kopen hier niets, we komen niet tot overeenstemming.

WWW4OR 2014 03 15 11 29 23

Bo Kaap staat bekend om haar vrolijk gekleurde huisjes. Deze wijk, met veel moslims, is beduidend minder toeristisch. We bezoeken Streetwires, een project dat kansarme jongeren van de straat houdt en ze van ijzerdraad de meest briljante kunstwerken laat maken, vermarkten en verkopen. Leuk om te zien, hier kopen we wel wat ;-).

Na twee dagen hebben we een klein autootje gehuurd (goedkoper dan de red sightseeing bus) om zo weer in alle vrijheid overal te kunnen komen.

WWW4OR 2014 03 14 18 42 54

Natuurlijk gaan we ook het Victoria en Alfred Waterfront bezoeken. Georganiseerd om twee bassins in de nog werkende haven. Het is leuk om de haven te zien werken, de dolfijnen en zeehonden te zien zwemmen maar daaromheen is het werkelijk één grote toeristenval. Jammer.

Tamara gaat even winkelen terwijl de rest het Two Oceans aquarium bezoekt. Heel inspirerend hoe dit aquarium opgebouwd is en heel goed dat we als mensheid met onze neus op de feiten worden gedrukt m.b.t. de omgang met onze oceanen (en de natuur in brede zin).

We leven inmiddels op vrijdag en in de avond crossen we Signal Hill op en hebben een laatste Sundowner boven op deze berg. Met een beetje bewegen kan je 360 graden rondom kijken en zie je Kaapstad, Waterkant, Clifton, Campsbay, etc om je heen liggen. We vieren onze aankomst in Kaapstad met witte wijn, rode bubbel druivensap en chippies terwijl de zon prachtig oranje ondergaat.

WWW4OR 2014 03 15 13 04 41

De volgende dag staat de Tafelberg op de planning. We zijn langzaam en komen rond de lunch aan. Pfffoe, het is druk en na een uurtje staan we boven op de berg. Het uitzicht is fenomenaal en we kijken bijna over ieder randje naar beneden. Prachtig hoe Kaapstad om deze ruige rotsen is gedrapeerd. We blijven een tijdje boven op de berg en haasten ons daarna naar de kapper waar 3 gezinsleden een restauratie krijgen van hun kapsel. Niet dat het nodig is, kapper Robert heeft toch prachtige coupes geknipt in de afgelopen maanden. Met een keurig gekapt gezinnetje rijden we naar Green Point en drinken een biertje aan zee.

WWW4OR 2014 03 16 11 52 20

De laatste dag in Afrika (nr. 395) is aangebroken en vandaag gaan we naar Robben Island. In de ochtend gaan we eerst naar het strand van Camps Bay. Sem speelt op de rotsen en Tess in het zand. We vinden het water van de Atlantische Oceaan te koud (gaat niet goed met ons) en zwemmen maar niet. Aan het begin van de middag stappen we aan boord van de boot die ons naar Robben Island brengt. Het is een prachtig tochtje door Table bay en na een uurtje varen komen we aan.

WWW4OR 2014 03 16 16 50 50

Het is bijzonder om op deze plek te staan maar we moeten vooral onze eigen inbeelding gebruiken om het bezoek meer lading te geven. Gezien de hordes toeristen die hier komen is alles overgeorganiseerd en op eigen gelegenheid kom je niet heel ver. Die massaliteit is zonde want een ex-gevangene probeert zo goed mogelijk over te brengen hoe het was.

We krijgen een impressie van hoe de gevangenen (politieke en criminele) opgesloten hebben gezeten. De honden hadden mooiere hokken dan zij cellen. Ook de werkomstandigheden waren zodanig dat men „geestelijk” werd gesloopt. Natuurlijk bezoeken we ook de cel van wijlen Nelson Mandela.

De boot brengt ons weer terug en na een optutsessie van de dames gaan wij voor het laatste avondmaal. Na een omweg via Longstreet eten we uiteindelijk bij een sfeervol restaurantje om de hoek. Het eten is fantastisch en de melancholie blijft gelukkig uit, we genieten tot de laatste minuut van dit prachtige continent.

Morgen gaan we naar Azië.

Klik hier voor een kleine impressie van Kaapstad.