Na Zimbabwe zetten we onze terugreis in. Over enkele dagen vertrekt ons vliegtuig naar huis vanuit Johannesburg. In Nederland hadden we al geregeld dat we onze Land Rover bij een guesthouse vlak bij de luchthaven een jaar veilig kunnen parkeren.
We rijden eerst terug naar Kasane in Botswana. Daar doen we nog een dagje rustig aan en de kids zwemmen nog een beetje. De terugreis vervolgt zich daarna in een rap tempo. We rijden via Nata en Francistown waar we “ouderwets” lunchen bij Nando’s. Robert wil ook even stoppen omdat de Land Rover een beetje begint te mopperen. Bij veel toeren hikt de motor af en toe en Robert ontdekt de oorzaak. Een standaard probleempje van de TD5 motor. Olie in het kabelboompje dat de injectoren aanstuurt. Daar halen we Johannesburg wel mee.
We overnachten net over de grens met Zuid Afrika op een wat vage camping. Hier hebben we onze laatste braai en staand naast het vuur kijken we terug op een hele geslaagde vakantie. Sem en Tess geven deze vakantie allebei het cijfer 9.5 en daar zijn we gelukkig mee. De romantiek van gezamenlijk reizen door Afrika is niet verdwenen al is de wens volgend jaar een paar kilometer minder te rijden dan de ruim 6000 van dit jaar.
Volgend jaar komen we terug en willen we nog een keer naar de Kalahari. Dan zit ook Moremi (Okavango delta) in het plan. Dat we dat ruim een jaar van te voren moeten boeken staat ons tegen maar op de bonnefooi komen we er niet (althans niet als je het een beetje rustig wilt zien).
Na een koude nacht rijden we de laatste 400 km naar Johannesburg. We parkeren de auto, halen eruit wat er uit moet en maken schoon wat achterblijft. Robert vervangt de kabelboom en rijdt onze Land Rover haar veilige garage in. We spreken met eigenaren Marion en David af dat zij onze auto iedere maand even starten.
David brengt ons naar de luchthaven waarna we blij maar ook wat melancholisch terugvliegen naar huis.
Klik hier voor alle foto’s van 2017.