Bert in the desert

Een van Robert’s wensen is “rijden door de echte woestijn” en dus niet over een pad, maar natuurlijk door het zand. Nu staat Tamara persoonlijk liever op een idyllisch strandje, maar wensen zijn er om in vervulling te gaan. En nu we er toch zijn!.

REL7D 2013 03 02 15 55 17

Dus van Cairo naar de Bahariya oase gereden (eerst nog even 2,5 uur wachten in een rij voor het tankstation op een beetje diesel, dat is hier op de bon). In Bahariya sliepen we bij Eden Garden Camp en daar konden we een 5-daagse trip onder begeleiding maken. Die trip ging van Bahariya dwars door de woestijn naar Dakla en zo combineerden we doorreizen met deze short-cut (praktisch toch). Ook hier nog 120 liter “zwarte markt diesel” geregeld.

Onze reisgenoten waren bedoeïen Mohamed en Ebede (kok) en dat waren 2 heel geschikte kerels met een flinke dosis humor. Daar houden wij van.

We begonnen rustig, door de Black Desert daarna de White desert en toen de zandduinen en deze laatste was meteen ook wel de pittigste. Het zweet stond regelmatig op Tamara’s voorhoofd en Robert moest toch wel hard werken in dat mulle zand. Natuurlijk ook een paar keer goed vast gezeten, maar met een beetje scheppen, rijplaatje onder de wielen, en wat duwwerk, kwamen we er gewoon weer uit. Erg leerzaam. De zandduinen met een hoek van “90 graden” vond Tamara echt niet top, maar Robert bracht ons altijd weer beneden, ook met zweethandjes hoor. Maar Sem en Tess eindigden altijd met een vrolijk “hopla”.

Onderweg zwommen Sem en Tess regelmatig in een oase en werd er voor ons een overheerlijke lunch bereid (dat was een sjieke bijkomstigheid van deze begeleiding). Wat er op tafel werd gezet was echt ongelooflijk, zo smaakvol. Zelfs de tonijn vond Sem heerlijk, hij noemde het alleen kip, dat gaf hem waarschijnlijk een beter gevoel. Einde middag zochten we een mooie plek en bouwden we daar ons kamp. Ver weg van de “gebruikelijke” plekken. Zo afgelegen dat we ze zelf nooit gevonden hadden. Wij sliepen in ons eigen huis, Mohammed en Ebede gewoon lekker buiten, zoals ze dat gewend zijn.

REL7D 2013 03 02 17 58 13

’s Avonds eens even een keer niet de kroeg in 😉 maar genieten van de stilte, de sterren en het kampvuur met hier en daar een vosje. Nooit geweten dat de woestijn zoveel verschillende landschappen kent (dit was nog maar een klein stukje) en de hele reis vonden we allemaal geweldig. Nog nog nog 😉

Met een beetje pijn in ons hart namen we gisteren afscheid van die 2 bijzondere mannen. Nu gaan we weer alleen koken 🙂

Hier staan een paar foto’s.

Vragen | Reacties

Als je een dergelijke reis gaat maken stellen mensen veel vragen. Gelukkig vaak uit echte interesse maar soms ook wel veroordelend. De leukste en meest…