National Park Week

Na een heerlijk ontbijt met nog lekkerdere koffie in Port Elizabeth rijden we naar Addo Elephant Park. W.s. is dit het laatste National Park waar we het grotere wild kunnen zien. Na een uurtje sturen rijden we het park in. Addo bestaat uit een aantal delen, in twee delen kan je met je eigen vervoer rijden. Die moeten we hebben ;-).

WWW4OR 2014 02 18 12 10 58

We zijn de gate nog niet door en er staat een grote olifant op de weg. Sem en Tess hebben hun natuurlijke angst voor olifanten nog niet verloren en verzoeken in 30-voud of we even kunnen wachten tot hij van de weg af is. OK, goed dan ;-). Misschien toch niet zo slim om Youtube filmpjes van ongelukken met olifanten en auto’s te laten zien.

WWW4OR 2014 02 18 17 35 27

Rustig rijden we naar de campsite in het park. Deze is prima en we besluiten om twee nachten te blijven. In de middag en ochtenden rijden we door het park. We zien erg veel olifanten met heel veel jongen. Na verloop van tijd ook, toegestaan door Sem en Tess, vlak naast de auto. Inmiddels kunnen we de waarschuwingen van een olifant lezen. Hier zijn ze relaxed.

Naast de gebruikelijke dieren (veel jakhalzen) zien we de Yellow Mongoose, Blue Krane, Stokstaartjes en de “Hup Holland Hup” Buizerd voor het eerst. We houden ons enthousiasme en het besef dat het allemaal een keertje eindig is. Nog een rondje dan maar.

Via het park rijden we er weer uit. We zetten koers richting Stormsrivier (Tsitsikama National Park). We rijden door Addo town en wat een depressieve plek. Het is een grote vuilnisbelt en wat een contrast vanuit haar bevolking met de langsrazende toeristen (campers, caravans, etc.). En om het allemaal nog wat treuriger te maken, het begint te regenen. Gelukkig duurt dat hier in Afrika (op regenwouden na) meestal geen uren achter elkaar. Laat in de middag komen we aan op de campsite aan de zee. 

WWW4OR 2014 02 21 08 12 51

Van bovenop de berg zien we de campsite en aanvankelijk dachten we de parkeerplaats te zien. Beneden gekomen bleek dat de campsite ubergeorganisiert was. De „parkeerplaats” bleek de camping. Keurig geplaveide plaatsen. Nou dan meppen we de haringen wel tussen te tegels. De locatie is echter prachtig. We staan ongeveer in de zee en die slaat nogal wild tegen de kliffen aan de kust. Het water wordt zo’n 10 meter omhoog geslagen. Na een half uurtje zien we hele scholen dolfijnen zwemmen vlak voor onze neus. Wat bijzonder.

WWW4OR 2014 02 21 19 08 04

Wel merken dat we ons zo langzaam meer onder de vakantiegangers beginnen te begeven. Gemiddeld worden we zo’n 15 keer per dag aangesproken door mensen die vragen of we „echt” helemaal uit Nederland zijn gereden. De meeste gesprekken zijn leuk in het bijzonder het gesprek met een Duitse man in een rolstoel. Door een ziekte kon hij niet meer lopen maar een dergelijke reis was altijd zijn droom. We werden op een leuke manier helemaal „uitgehoord”. Bij afscheid vertelde hij dat hij met ons gesprek zijn droom toch nog een beetje waar kon maken. Fijn om daar een rol in gehad te hebben.

We blijven drie dagen, Sem en Tess vermaken zich op de rotsen. we maken een wandeling naar de monding van de Stormsrivier, we wiebelen op de hangbrug en aan de overkant klimmen we naar het uitzicht punt. Het is steil en bloedheet maar het uitzicht is het waard. Na afloop zwemmen we in een klein baaitje (het water wordt al een stuk kouder) en sluiten de dag af met een biertje en een braai.

Klik hier voor de foto’s