Namibië: Caprivi & Grootfontein

Op naar Namibië, één van de landen waar we vooraf veel zin in hadden. Eens checken of zij ons, na een half continent Afrika, niet teleur gaat stellen.

We vertrokken vanuit Botswana, Shakawe. Tess haar voorhoofd was nog opgezwollen. We hopen dat die reactie in Namibië eens gaat stoppen.

WWW4OR 2013 11 06 08 34 26

De grensovergang ging soepel en we reden door Mahango Game Reserve (transit is gratis : maar we zagen ook nix) in het randje van de Caprivi strip (een dun strookje Namibië dat tussen Botswana, Angola en Zambia ligt). We kiezen voor de eerste campsite die we tegenkomen en die is meteen briljant. De campsite ligt aan de Okavango rivier en men heeft daar bedacht van de toiletten en douches ware kunststukjes te maken. Je doucht als Tarzan tussen de lianen en je “boodschappen” kan je op een troon met uitzicht op de rivier, krokodillen en nijlpaarden doen.

Verder hebben ze 2×4 en 4×4 capaciteiten ook prima begrepen (om ook vanuit mijn persoontje een bijdrage aan die eeuwige Land Rover Landcruiser discussie te doen ;-)).

WWW4OR 2013 11 07 12 03 43

Er was regen in aantocht, de lucht was donker, het was koel en wij besloten om maar weer eens in de auto te slapen. Na ons turbulent weekje hadden we wel weer zin in een goede nachtrust. Midden in de nacht breken de buien los en opeens begint de auto te schommelen. Sem gaat weer eens slaapwandelen. Normaal doen we de tent op slot, nu niet en hop daar staat ie buiten tussen de beesten. Gelukkig slapen we op scherp en loodsen we de kleine “zombie” weer veilig naar zijn bed. Daar wordt hij wakker, schrikt van de regen en de wind en besluit maar naast zijn moeder in de auto te kruipen.

In de ochtend regende het nog steeds en Tamara besluit haar raampje dicht te draaien, want het regende naar binnen. Ze tilt het matras op en TJAKKA!. Daaronder zat een schorpioen die besloot zijn gifangel in haar hand te steken. Dat doet best pijn en wat een geluk kun je hebben dat je als ouders binnen 3 weken twee keer door een schorpioen wordt gestoken. We waren inmiddels wat ervarener en weten op welke symptomen te letten. Een zwelling bleef uit, de pijn was draaglijk en Taampie bleef gewoon scherp. Tess had voor de afwisseling weer eens bolle oogjes.

WWW4OR 2013 11 09 09 53 05

We besloten door te rijden richting Rundu (200km verder) voor als we naar het ziekenhuis zouden moeten voor Taam of Tess. Onderweg nam de pijn toe en Tamara’s pink en ringvinger zijn zeker een week uit de running geweest. Tess ziet er met de juiste hoeveelheid anti-histamine in haar lijfje uit zoals altijd. We hebben het zonder ziekenhuis maar met stand-by Madelon (en een Engelse arts op vakantie) gered ;-).

Tijd voor leukere zaken. We reizen door naar Etosha National Park en onderweg bekijken we de Hoba Meteorite. Dit is de grootste meteoriet die ooit op aarde is gevonden. Het is weekend dus om 10:00 s’morgens zitten er al 4 dronken Afrikanen op de meteoriet, klaar voor een gezellige dag ;-).

Klik hier voor een paar foto’s.

Botswana: Chobe NP & Makgadikgadi salt pans

En daar staan we dan aan de overkant van de Zambezi bij Kazungula. Botswana heet het hier en het is meteen anders. De grensovergang gaat soepel en een paar minuten later zien we onze eerste olifanten langs de weg. OK: dit voelt wel als Afrika.

REL7D 2013 10 27 09 04 27

Vervolgens rijden we Kasane in. Na een rustige lunch en inkopen te hebben gedaan gaan we op zoek naar een slaapplaats. De eerste camping: vol, de tweede camping: 1 plaats over, de derde camping: 30 witte campers (huh !?), de vierde camping: 150 graden en woestijn. Het wordt de tweede camping. Nee, niet meer op die ene plaats maar aan het randje bij het hek. Prima, we zijn het zat, het “echte Afrika” gevoel is al weer over ;-). We hadden het al gehoord maar in Botswana moeten we dus daadwerkelijk weer gaan reserveren (en dus plannen). Waar is de vrijheid gebleven ;-).

We BBQ-en en na het eten beginnen de bomen te kraken, er stond een olifant op 3 meter afstand te eten. En een beetje olifant eet wel een paar uur dus dat ging de hele nacht gezellig door. Af en toe onderbroken door getrompetter en gebrul van iets. De volgende ochtend vroeg verhuizen we naar camping 1. Leuke plek en hier blijven we een paar dagen.

REL7D 2013 10 23 16 43 24

We bezoeken Chobe National Park eerst per auto en meteen valt het op hoeveel olifanten er in dit deel van het park rondlopen (zo’n 90.000 in totaal). Het heeft nog steeds niet geregend dus zitten zo’n beetje alle beesten in de buurt van de (Chobe) rivier. Verder zien we: buffels, giraffen, impala’s, bushbucks, zebra’s en een leeuw in de verte. De lijst bijzondere dieren wordt aangevoerd door een honeybadger met jong in haar bek, 3 luipaarden (2 jongen) en een sabel antilope. Indrukwekkend parkje wederom.

REL7D 2013 10 23 18 00 28

De tweede keer varen we (samen met Chris & Julie uit SA) over de Chobe rivier het park in. Het wemelt van de krokodillen, nijlpaarden en bijzondere vogels (vraag Sem naar alle details maar de zeldzame Africa Skimmer is er één van). Interessant om de buffels en olifanten vanaf het water te kunnen bekijken. En wat zijn de olifanten hier groot.

De volgende dag pakken we in en ineens “AUW!”. Robert zat met zijn hand in een tentzak en wordt gestoken door een schorpioen. Geen fijn gevoel en hij vermoordt de schorpioen ter bewijsvoering bij een eventueel ziekenhuis bezoek. Chris gaat in een insectenboek op zoek naar dit tiepje en kan hem niet vinden. Wel de symptomen van een schorpioenbeet met mogelijk “ernstige” gevolgen.

Die symptomen heeft Robert niet en we besluiten even aan te kijken wat er gebeurt. Na een paar uur en geen verergering van de situatie besluiten we door te reizen naar Elephant Sands, een open camp met een drinkpoel die regelmatig bezocht wordt door olifanten en wilde honden. Om van deze plek te genieten moet je van olifanten houden (en van zand). Bij de drinkpoel is het een gedrang van jewelste. Leuk om zo dichtbij (met een biertje in je hand) naar deze enorme beesten te kunnen kijken. In de nacht liepen de olifanten (en w.s. nog wel meer) om onze tent maar we hebben (los van de enorme onweersbui boven ons hoofd) heerlijk geslapen.

WWW4OR 2013 10 28 14 53 45Botswana is warm en omdat we dat zo lekker vinden 🙂 besluiten we Kubu Island in de Makgadikgadi zoutwoestijn te bezoeken. De droombeelden van rijden over eindeloze zoutpannen daar naar toe kloppen niet helemaal en in plaats daarvan rijden we grote stukken door prachtige maar droge savanne.

De stukken die we over de zoutpan rijden zijn dan ook wel bijzonder en het smaakt idd zout. Kubu Island is een bijzondere plek van rotsen en grote Baobabs aan de rand van een hele grote zoutpan. Chris en Jules zijn er bij en onder de sterren vertellen we alsmaar leukere verhalen ;-). Op de weg terug bezoeken we Chapman’s Baobab (en we meten de omvang van de stam: 25m!).

De gehele route tot nu toe was al stoffig maar het laatste deel spant echt de kroon. De grond lijkt werkelijk te exploderen onder de auto en binnen de kortste keren ligt de auto vol stof. Het enige nadeel van een Land Rover Defender, ze is niet stofdicht. Het voordeel: het zwembad erna is zo lekker 😉

Voor de foto’s, klik hier …