Het uiterste noorden: Kakaoveld, Himba’s en Angola

Na Etosha reizen we naar het uiterste noorden van Namibië. Onderweg overnachten we op de campsite van een te luxe lodge met waarschijnlijk een van de mooiste zwembaden van Afrika. Het is bloedheet dus naast mooi is dit zwembad vooral lekker.

WWW4OR 2013 11 12 09 09 53

De volgende dag reizen we verder en net voordat we van de aarde afrijden komen we aan bij de Epupa Falls. Deze watervallen liggen in de Kunene rivier die op haar beurt weer de grens vormt tussen Namibië en Angola. Interessant om te zien dat een rivier in dit dorre landschap direct voor leven zorgt. Langs het water staat het vol met bomen en onder die bomen bevindt zich onze volgende campsite. We hebben een prachtige plek op 3 meter van een stroomversnelling.

Hier gaan we even in de pauze. De laatste weken hebben we veel gereisd, weinig geslapen en heeft het schoolwerk van Sem en Tess er een beetje onder geleden. Tijd om wat zaken in te halen dus.

WWW4OR 2013 11 14 16 29 03

Maar er is meer. We zitten midden in Kakaoveld en dit is het terrein van de Himba’s. Een prachtig volk waarvan de vrouwen zich insmeren met een rood-bruin poeder ter bescherming van hun huid. Verder hebben vooral de dames indrukwekkende kapsels. Met een lokale gids/tolk bezoeken we een van de dorpjes. Vooraf kopen we wat maïs-meel, instant-soep en wat chippies als welkoms-geschenk. Nadat we toestemming hebben gekregen om het dorp te bezoeken lopen we verder. Ondertussen vertaalt onze tolk de vragen die we hebben en de antwoorden die men geeft.

De Himba’s zijn prachtig en en houden stug vast aan eeuwenoude tradities. Voor even verstoord door een Nederlands gezin met twee grappige kinderen. Sem en Tess deelden hun smurfen uit en Sem gaf zijn “nieuwe” bal aan een van de jonge mannen, zodat zij weer kunnen voetballen. Want dat doen ze wel ;-).

WWW4OR 2013 11 15 11 23 48

Het was een bijzonder bezoekje, voor hen maar zeker voor ons. Het is indrukwekkend om te zien met hoe weinig deze mensen in deze omstandigheden (hitte, droogte) kunnen leven. Zaken die voor ons gewoon zijn, zoals bijvoorbeeld “drinkwater uit de kraan”, kent men hier niet. Dagelijks moet men 3 kilometer lopen naar de dichtstbijzijnde waterput. Dat is natuurlijk op veel meer plekken in Afrika zo maar hier komt het extra binnen. Vooral omdat wij door de hitte al geen 400m kunnen lopen zonder een liter water te moeten drinken.

Tijd voor beweging: We gaan raften tussen de krokodillen. Dit keer met het hele gezin, de Kunene is wat rustiger dan de Zambezi maar heeft nog altijd een klasse 2/3 rapids. Sem en Tess zijn helemaal opgewonden. Nadat we een ***papiertje*** hebben getekend en 8 kilometer van het eindpunt zijn gedropt, trekken we onze rafting-outfit aan. We zijn klaar voor vertrek. Eerst roeien we een stukje stroomopwaarts om ons vervolgens in de eerste stroomversnelling te storten. Sem en Tess stralen van oor tot oor en willen meer. In totaal hebben we nog 5 stroomversnellingen te overleven. We genieten van de rivier, het landschap en de krokodillen.

WWW4OR 2013 11 16 17 07 08

Halverwege gaan we “illegaal” aan land in Angola. Hier hebben we een korte stop en zwemmen we wat in “croc-infested water”. Grappig om zo simpel een ander land binnen te stappen en nadat we niet zijn opgegeten raften we verder onder luid gejuich van onze koters. Hoe verslavend adrenaline al op zo’n jonge leeftijd kan zijn.

WWW4OR 2013 11 16 18 10 44

We zijn al een paar dagen in de buurt van de Epupa Falls als we ze dan toch maar eens gaan bekijken. Het zijn mooie watervallen en in de aanloop naar de hoofdwaterval geniet de lokale bevolking van de koelte van de rivier. Men wast, zwemt, luistert naar muziek en geniet.

Op de terugweg herkent Tess haar broek bij een meisje. We hadden eerder kleding weggegeven aan een meisje dat onze was wilde doen. Het is fijn om te zien dat de dingen die we weggeven hier zo goed en zo direct van pas komen.

Wij gaan weer verder. We gaan richting Twijfelfontein in Damaraland.

Klik hier voor de foto’s