Central Kalahari Game Reserve – the sequel

Central Kalahari Game Reserve

We zijn op weg naar de Okavango delta en tot groot geluk van Robert komen we dan Central Kalahari Game Reserve (CKGR) tegen. Daar kan je om heen rijden maar dat doen we natuurlijk niet. Tot aan Rakops rijden we op asfalt (met een overnachting in Orapa). In Rakops moeten we nog even benzine sjeffen voor ons kooktoestel en dan kunnen we het zand en stof in.

Hmmm: in Rakops is er geen benzine te krijgen (hadden we toch in Orapa moeten halen ;-)). We proberen alle pompen en sprokkelen nog zo’n 250 ml bij elkaar. We checken wat garages, vragen of men benzine uit de auto’s wil halen maar nee. Met 250ml benzine rijden we het zandspoor op. Na ruim 40 kilometer komen we aan bij de gate waar een Afrikaan zijn Toyota repareert. Tamara gooit haar charmes in de strijd en binnen een paar minuten loopt er een slangetje uit zijn benzinetank in onze jerrycan. Fijn: nu hoeven we niet eerst een kampvuur te maken voor een koppie thee.

Central Kalahari Game Reserve

De eerste slaapplek is prachtig en bevindt zich naast de Deception Pan (Kori 1, ck-kor01). Na een drankje besluiten we direct nog een rondje in de buurt te rijden. We zoeken immers nog steeds die Kalahari leeuwen met de zwarte manen. We zien zebra’s, impalas, gemsbokken, struisvogels, jakhalzen, bat-eared fox maar geen leeuw. Als we terugkomen gaat het kampvuur aan en bereiden we ons voor op onze eerste braai. Het is snel donker en we genieten van de prachtige sterrenhemel. Ieder jaar is dat meerdere malen onderwerp van gesprek. “Iedere ster is toch een soort zon?”, “Er zijn meer sterren dan zandkorrels op aarde”, etc. Het valt op dat het een stuk minder koud is dan vorig jaar. In de nacht horen we jakhalzen en een leeuw brullen, ze zijn er dus wel.

Central Kalahari Game Reserve

Dit jaar hebben we een trail-camera bij ons. Deze camera filmt in infra-rood en begint met opnemen zodra hij beweging/warmte signaleert. Zo vaak horen we immers geluiden om onze tent maar kunnen nooit onderscheiden wat er nu loopt. In de morgen starten we dan ook een nieuw familie ritueel: checken wat er allemaal langs de tent is gelopen. Deze nacht: een uil en een kale man die uit zijn tent klimt en op de camera afloopt ;-).

Na een rustig ontbijt rijden we de 25 kilometer naar de Sunday pan (cksun-03). Onderweg komen we meer beesten tegen dan vorig jaar, nu ook giraffes en harte beesten. En er lijkt wat meer wild op de been. Als je een roofdier wilt zien is het altijd een goed teken dat zijn maaltijd al rondloopt. De plek aan de Sunday pan ligt wat hoger waardoor we, als we op onze tenen staan, een prachtig uitzicht hebben. aan het einde van de dag rijden we een rondje om de Sunday pan en hebben we een sundowner bij een waterhole in de buurt. Helaas weer geen leeuwen. De nacht is wat onrustiger dan de vorige: we horen continue een leeuw brullen die zich langs (niet direct) onze plek beweegt. Geen beeld op camera dus (alleen die kale man) :-(.

Central Kalahari Game Reserve

De derde dag hebben we een wat langere rit. We rijden de volledige lengte van de Passarge valley. Deze is prachtig. Het gras is goudgeel en de vlakten zijn enorm. Grappig hoe klein je je voelt en je je voorstelt hoe e.e.a. er vanuit de lucht uit moet zien. Een klein wit Land Rovertje en verder niets (helaas, maar begrijpelijk, zijn drones verboden maar wat zouden we graag dergelijke beelden hebben ;-)). We zien redelijk veel wilde dieren en zoals verwacht: weer geen leeuwen. Na een aantal uren komen we aan op onze slaapplek voor de nacht (ck-pas03), we lunchen wat en rijden door naar een waterhole op 10km afstand voor een biertje met een view. Daar treffen we een giraffenfamilie (vader, moeder, kind) en verder niets. De avond aan het kampvuur is wederom bijzonder maar het is hier een stuk stiller. Ook in de nacht.

Central Kalahari Game Reserve

De volgende dag gaan we vroeg op pad. We moeten ruim 100 km hobbelsporen (de eerste 10km hadden we al gecheckt op weg naar het waterhole). Het spoor blijft voor meer dan de helft drama. Hele stukken kunnen we niet harder dan 15km/u omdat anders de auto omvalt. Het laatste stuk langs de parkgrens is beter en na ruim 4 uur rijden we het asfalt op. Dat asfalt voelde maar heel even heel fijn. 300 meter verder krijgen we een boete omdat we, in de ogen van de meneer agent, niet stopten voor een stopbord. Charmes in de strijd, agent raakt geïrriteerd maar draaide bij toen bleek dat hij het verkeerde (te lage) bedrag had genoemd. Hij zocht samen met Robert nog wel naar een passende lagere andere boete maar dat mocht niet uitmaken. Welkom in Botswana!

We rijden de laatste 200 kilometer door naar Maun, parkeren op een prachtige (maar niet heel levendige) camping aan de rivier. Een half uurtje laten zitten we aan het bier bij de backpackers aan de overkant. We raken aan de praat met een Nederlands gezin en hebben een gezellige avond. Hier chillen we twee dagen, vullen de koelkast met Savannah dry, Fris, bier en een klein beetje vlees en gaan dan opnieuw de wildernis in.

Voor wat Central Kalahari plaatjes klik hier

CKGR | Lunch is coming your way!

Central Kalahari Game Reserve - Diesel leak in Ghanzi

Lekker slim om net voor de grens al je Namibische dollars nog even aan diesel te verbrassen. Daar staan we dan in het niemandsland tussen Namibië en Botswana. De verplichte roadtax kunnen we betalen in Botswaanse Pula, Zuid Afrikaanse Rand of Namibische dollar. Laten we die nu allemaal opgemaakt hebben. Credit cards werken niet en de US dollars die we wel hebben neemt de taxmevrouw niet aan.

Gelukkig zijn we in Afrika en zijn daar zijn de mensen wel te porren voor alternatief scenario. We proberen een dealtje te maken met een biljet van 20 USD. De mannen bij het checkpoint konden die niet wisselen in Pula, te veel. Gelukkig wilde een van de douaniers, een pittige Botswaanse in felgele jurk en hoge hakken, wel samen met haar collega’s voldoende Pula verzamelen. Fijn, de roadtax werd betaald en het gele jurkje reed graag nog even mee naar het eerste dorp. Natuurlijk kan dat :-).

Central Kalahari Game Reserve - on our way!

We zijn al even op weg naar Ghanzi als Sem zegt diesel te ruiken. We stoppen en zien dat de zijkant van de auto onder de diesel zit. Onze extra dieseltank lekt. Niet zo mooi, we willen dwars door Central Kalahari Game Reserve (CKGR) rijden en dan wil je wel dat je brandstof in de tank blijft. In Ghanzi repareren we de dieseltank provisorisch met een stuk binnenband, vullen we de watertanks, regelen hout voor het kampvuur en halen de laatste boodschappen.

Central Kalahari Game Reserve - Camp near Xade

Op weg naar de Kalahari blijkt de tank dicht genoeg en na 10 minuten draaien we de weg af. Nog 30 minuten later rijden we op een diep zandspoor dat nog ruim 100km doorgaat. We laten de banden leeglopen en rijden 2,5 uur door tot aan de Xade gate. Het spoor ligt vol verse Olifanten keutels. De Land Rover is hard aan het werk maar we komen niet vast te zitten. We registreren ons bij de gate en rijden de 2 kilometer terug naar onze kampeerplek voor de nacht. We zetten de tenten op en eten vroeg.

Central Kalahari Game Reserve - Spoorzoeken

Bij zonsondergang staan bij iedereen de zintuigen op scherp. We zitten helemaal alleen in leeuwen-, luipaarden-, olifanten-, hyena- enzovoorts gebied. Het kampvuur gaat aan, niemand plast meer alleen en we pakken af en toe de zaklamp om te ontdekken dat het geritsel uit de struiken van muizen komt. Precies, een leeuw maakt geen herrie als hij je op komt eten.

Central Kalahari Game Reserve - Oryx

We hebben een fijne nacht zo hoog op de auto. De regenhoezen zijn van de daktenten af en we kijken door het muskietengaas naar de sterren. Het is erg koud maar ook erg bijzonder om zo te mogen liggen. De nacht is op het gehuil van een enkele hyena en wat jakhalzen na bijzonder vredig.

We slapen uit en na het ontbijt zetten we koers richting de Piper pan. Een ritje van 70 kilometer waar we 3 uur over doen. Af en toe bestaat het spoor uit diep zand met af en toe wat hoge “middle mannetjies” maar de Defender rijdt er soepel over. Het landschap verandert van doornige struiken steeds vaker in een gouden grasvlaktes. Onderweg zien we springbokken, gemsbokken, struisvogels, cory bustards, secretarisvogels, grondeenhoorns, jakhalzen, gnoe’s en van allerlei kleinere vogels. Geen katjes.

Central Kalahari Game Reserve - Bat Eared Fox

De plek bij de Piper pan is prachtig en na een korte check rijden we naar een poel waar erg veel dieren staan de te drinken. Wij drinken ook wat en besluiten daarna een rondje Piper pan te doen. We realiseren ons dat, als er zoveel “prooi” op 1 plek geconcentreerd is en het het droogseizoen is, er ook wel wat roofdieren moeten zijn.

We maken ons kamp, steken het vuur aan en hebben een lekkere braai. De familie is al wat relaxter dan de eerste avond maar we laten onze kinderen nog steeds geen avondwandeling maken. Het koelt snel af maar het vuur en de Rotterdamsche port houden ons warm. De port zorgt er ook voor dat we, ondanks het nabije gebrul van de leeuwen, prima slapen.

Central Kalahari Game Reserve - Camp @ Piper Pan

De dag erna rijden we naar de Leopard pan. Een rit van ruim 100 kilometer die we op het gemak en in 5 uurtjes rijden. Onderweg zien we alle beesten die we de dag ervoor ook zagen maar nu ook een jagende jakhals. Hij trekt zich niets van ons aan en springt boven op een knaagdier dat hij vervolgens smakelijk oppeuzelt. Ook zien we een voor ons nieuw dier: de “bat-eared fox” maar helaas verder geen roofdieren.

Central Kalahari Game Reserve - Camp @ Leopard Pan

Aangekomen op de overnachtingsplek bij de Leopard pan stapt Tamara precies 5 minuten uit. Er hangt een enorme bijenzwerm in de lucht en ze hebben het vooral op Tamara voorzien. Doordat het de droge tijd is zijn de beestjes wanhopig op zoek naar vocht. Omdat Tamara zo van bijen houdt, zwaait ze erg met haar armen waardoor ze gaat zweten … et voila, cirkeltje rond … ga jii maar in de auto zitten ;-). We hebben een onrustige lunch en rijden vervolgens naar de Leopard en Sunday pan en checken een waterpoel waar veel gemsbokken staan te drinken. Na zonsondergang rijden we terug naar de plek en zien dat we, met onze vieze pan met laagje water zo’n 300 bijen hebben gevangen. De vogels hebben een feestmaaltje.

Central Kalahari Game Reserve - Our Landy

De laatste avond in de Central Kalahari is aangebroken. We maken een kampvuur en zetten thee (met chocola). De port is op en een biertje is wel erg koud. We genieten van het moment en gebruiken onze kalahari-schijner (omgebouwde verstraler) op zoek naar reflecterende ogen. Helaas zien we geen katjes en horen ze in de nacht ook niet meer. Het is een jakhals die het enige geluid maakt.

De volgende dag rijden we met zonsopgang weg, we willen de bijen voor zijn. Het is koud maar ook bijzonder mooi om de zon op te zien komen over dit prachtige landschap. Twee uur later ontbijten we met worstjes bij de Matswere gate en zetten koers richting Gweta.

Dit bezoek aan de Central Kalahari was een kort maar een bijzonder avontuur. Ook al hebben wij geen grote roofdieren gezien, we weten zeker dat zij ons wel gezien hebben. We will be back!

Klik hier voor de CKGR foto’s!