De Drakensbergen begonnen al bij Blyde River Canyon en lopen over een lengte van zo’n 1000 km van nood-oost naar het zuid-westen. Een deel van de Drakensbergen vormt de grens met Lesotho. Voor nu zitten we aan de andere kant en bezoeken we Royal Natal National Park in Zuid Afrika. Lesotho komt later.
We slapen op een prachtige campsite in een prachtige omgeving. De eerste nacht is wat onrustig omdat er een enorme onweersbui overtrekt. Omdat de camping in een klein dal ligt maken we ons niet al te veel zorgen over bliksem inslagen maar we zien en horen de bliksem inslaan in de bergtoppen achter de campsite.
We besluiten een wandeling te maken en we trekken onze schoenen, sinds lange tijd, weer eens aan. We beginnen rustig en na een half uurtje zwemmen we al in een kleine waterval. Het water is hier zo schoon dat je het gewoon kunt drinken. Hierna start het echte werk. Wij besluiten het rondje naar de Tiger Falls tegen de klok in te lopen. Onbewust kiezen we voor de moeilijke versie. We stijgen in 3 km net zoveel hoogtemeters als het rondje met de klok mee in 7 km. Kortom het is iets steiler en wederom hangen onze longen eruit ;-).
Het uitzicht op hoogte is echter prachtig. We zien de hoge pieken die de grens met Lesotho vormen, het Amphitheatre (op afstand) en lopen door naar de Tiger Falls. Ze zijn iets kleiner dan de Victoria Falls maar wel prachtig. Saillant detail: we komen alleen maar mensen tegen die het rondje andersom lopen.
Langzaam dalen we af en onderweg komen nog een Bavianen familie en twee Bushbucks tegen. We lopen in totaal zo’n 11 kilometer en Sem en Tess geven geen krimp. Goed!
Na een rustige nacht rijden we door de Golden Gate Highlands. Onderweg stoppen we een aantal keer om van het uitzicht te genieten of een broodje te eten. We hebben het nog nooit genoemd maar het is ongelooflijk hoeveel mensen ons aanspreken met de vraag of we echt vanuit Nederland zijn komen rijden. Zo ook weer tijdens deze rit. De eerste vraag: „hoe zijn jullie over de zee gekomen?”, de tweede vraag (en die kenden we al): „hoeven jullie kinderen dan niet naar school?”. Sem en Tess staan er altijd trots bij te lachen en op de vraag of ze al naar huis willen, antwoorden ze nu al 13 maanden: „nee!!!”.
Onderweg rijden we door Clarens en genieten van koffie en ijs op een echt terras. Zo langzaam beginnen die weer te komen. We stoppen voor de nacht in Fouriesberg. Dit ligt vlak bij de grens met Lesotho waar we de volgende dag naar toe willen.
Klik hier voor de plaatjes
