Met het prachtige beeld van de Drakensbergen nog op ons netvlies vertrekken we naar Durban. Tamara heeft in Zuid Afrika veel familie, zo ook in Durban. We mogen gebruikmaken van de flat van Evert Abendanon. Tess wilde graag haar verjaardag in een huis vieren en dat is gelukt.
Dit aanbod is extra welkom omdat we een paar dagen geen daktent hebben, deze gaat voor reparaties naar de Howling Moon fabriek in Durban. Door het intensieve gebruik en de felle zon is er hier en daar wat kapot gegaan. We worden verwelkomd als hoge gasten en krijgen een leuke rondleiding door de fabriek. Robert is gecharmeerd van een nieuw ontwerp zonneluifel (half moon) en na een leuk gesprek met directeur Dave kunnen wij, nog voordat de luifel op de markt is, een exemplaar kopen.
Tess viert haar verjaardag met een ongelooflijke hoeveelheid cadeautjes. Oma heeft nog spullen achtergelaten van de hele familie uit Nederland, Tess boft! Haar wens was een waterpark bezoeken en als je jarig bent ben je de baas dus het kinderfeestje speelt zich af in uShaka Marine World. Dit is niet zomaar een parkje. Glijbanen in alle soorten en maten, dolfijnenshows, gigantisch aquarium, reptielenhuis, kortom genoeg te doen. Vader en moeder lagen er na een dag en het diner aan zee (dat wilde Tess ook graag) helemaal af. En hoe dom kan je zijn om Tess te beloven dat ze op haar verjaardag zelf haar bedtijd mag bepalen. Om 10 uur hebben we haar gevraagd of we alsjeblieft mochten gaan slapen. Goed dan, zei Tess.
Nog meer familie in Durban, achternichtje Lucille van Tamara, zij nodigt ons uit voor een uitgebreide braai. Het is alsof we elkaar al langer kennen en we voelen ons thuis. Hoe leuk om iedereen eens te ontmoeten en wat een lieve, gastvrije mensen.
Na een paar dagen kan de daktent weer opgehaald worden. Werkelijk de halve tent is vervangen en nog meer. Ze zijn drie dagen bezig geweest met de reparaties … dus dat zal wel een duitje gaan kosten. De daktent wordt weer op het dak gemonteerd, de nieuwe luifel ingeladen en we kunnen weer verder reizen. We hebben grote mazzel, directeur Dave wil niet dat we betalen voor de reparaties, sterker: hij bedankt ons dat we zijn fabriek zijn komen bezoeken. Ongelooflijk, waar maak je dit nog mee. We gaan weg met een goed gevoel, wat een service!!
Het thema in Durban is regelen en het onvermijdelijke is daar: onze vliegtickets naar Nederland moeten geboekt worden. Tamara doet wat onderzoek en komt erachter dat we via Dubai wel heel goedkoop naar huis kunnen. Eind Maart is het zover dan zijn we weer te vinden in het altijd gezellige IJburg. Vlak voordat we ons bed instappen, schiet ons visum door ons hoofd, oeps, deze loopt 4 maart af ruim voordat we terugvliegen. Sjips!
We kunnen dus nog niet weg uit Durban en Evert vindt het geen probleem dat we zijn flat gebruiken. Heel lief. Op naar Home Affairs waar we even een visum verlenging gaan regelen. Tamara is in de auto nog heel vrolijk aan het vertellen over de verlenging van het visum in Ethiopie, dat duurde uiteindelijk maar 3 uur (zodra je aan alle voorwaarden voldeed) dus hier zal het wel een tandje sneller gaan.
Bij binnenkomst (09.30) zakte de moed ons al in de schoenen misschien hadden we toch niet eerst koffie moeten gaan drinken :). Het „hok” zat vol met te vriendelijke mensen uit Zimbabwe, Mozambique, Malawi, etc. die net als wij een verlenging van hun Temporary Residence Permit (dat stadium ga je in als je je toeristenvisum wilt verlengen) nodig hadden. Gelukkig was er een systeem: de linkerrij was voor formulieren, de middelste voor „applications” en de rechter voor „collections”. Inschrijven was niet nodig, gewoon wachten op de formulieren en dan op je oproep. OK, dan kunnen wij!
Na een half uur bleek dat inschrijving wel nodig was, dus begonnen we weer van vooraf aan, met nog eens 10 mensen ervoor die zich maar wel hadden ingeschreven (best fijn die nummerapparaten in Nederland). Na 3 uur wachten zat er geen schot meer in, klopt….het personeel was gaan lunchen. Bizar maar waar. Echter, om half 4 waren we aan de beurt, gelukkig want de deuren werden al gesloten. Een bijzonder vriendelijke mevrouw hielp ons verder, nog even volhouden kids, we zijn bijna klaar. Nog een kopietje hier en een handtekeningetje daar, WIEHAAAA, en om 16:30 liepen we het pand uit met een A4 waarop staat dat wij ooit een verlenging van ons visum gaan ontvangen. Het schijnt dat we met dit briefje naar Nederland mogen vliegen. Wijn en Sushi, dat is wat we nodig hebben, zelfs Sem en Tess 😉 … en daarna waren we deze enerverende dag al weer vergeten …
Met een kater kan je niet rijden, dus we vertrekken ook de volgende dag niet. We nemen wat cito-toetsen af en al gauw is het middag. En wat doe je op vrijdagmiddag…precies een vrijmibo op de pier bij MOYO! Wat een genot, kids zwemmen onder ons in de zee en bouwen zandkastelen, vader en moeder kletsen bij over de avonturen van de afgelopen 13 maanden.
Volgende dag weg…toch met een kater!
Klik hier voor de foto’s
Deze rivier stroomt nog even door en bij “Bourke’s Luck Potholes” kan je zien hoe de rivier in de loop der eeuwen enorme kolkgaten heeft uitgesleten. De rotsen lijken net gatenkazen. Bizar!
Hmmm, strange. Het voorvalletje zat ons al niet lekker en die laatste opmerking al helemaal niet. Tamara zag zichzelf al op Robbeneiland zitten de komende 18 jaar. Robert mocht het oplossen. Hij is teruggereden en heeft de man uitgelegd dat we even gaan betalen bij het politiebureau. Eind goed, al goed, de man kon zich geen boete meer herinneren (!?) en liet ons met rust.
e tweede gamedrive is in de middag/avond. Deze doen we vanuit Olifants. Het is een rit vol met beesten en zodra de zon ondergaat zien we een aantal jonge hyena’s die zich onder de weg verstopt hadden. Wat zijn deze beestjes aandoenlijk zolang ze jong zijn. De ouders komen we een kilometer verder tegen en daaraan is goed te zien dat ze volleerde killers zijn. Net voordat we het restcamp weer inrijden zien we twee oogjes glimmen in de bosjes. Die ogen zijn van een prachtig mannetjesluipaard. Het is inmiddels te donker om een goede foto te maken. Het luipaard heeft geen zin in bezoek en loopt de dichte begroeiing in.