Waaaterrrr, overal water…

Het gaat gebeuren….we gaan nog een keer die hobbelweg rijden, want de Murchison Falls willen we niet overslaan. Het zijn tenslotte de krachtigste watervalletjes ter wereld aangezien de Nijl hier door een gangetje van 6 meter wordt geperst. Bovendien is Hemmingway hier neergestort met zijn vliegtuig en spelen de falls een hoofdrol in de film African Queen.

We slapen nu dan wel bij die tip van die overlander en REL7D 2013 08 24 14 57 26REL7D 2013 08 16 12 52 25het is een stuk beter, bedankt Bryan.

Nee he, de volgende dag is Sem aan de beurt met zijn koorts. Het lijkt wel of er een vloek hangt op de Murchison Falls. De koorts is niet alarmerend hoog en Sem gedraagt zich toch anders dan Tess vorige week.

We kijken het even aan en vertrekken in de middag per boot over de Nijl naar de watervallen. Nu weten we het zeker….een Nijlpaard is terecht vernoemd naar deze rivier. Normaal gingen wij gewoon één nijlpaardje “Tanja” bezichtigen in Artis. Nu keken ze  links, rechts en overal met die opstekende bolle oogjes vanuit het water naar ons. Heel indrukwekkend om er zoveel bij elkaar te zien.

Het was heel leuk het “wildlife” eens vanaf het water te bekijken. De combinatie olifant, krokodil, hartenbeest, bee-eater, buffel, nijlpaard, visarend maakt het tourtje over de Nijl heel bijzonder. En dan hebben we het nog niet over de Murchison Falls zelf gehad. Ongelooflijk om te zien wat een enorme rivier er uit dat spleetje in de bergen geprest wordt. Van afstand maakte de waterval al indruk, kan je nagaan als je besluit eronder te gaan zwemmen.

REL7D 2013 08 24 15 55 47  1

Sem houdt zich bijzonder goed ook al krijgen we op de terugweg nog een onweersbui over ons heen (mensen met koorts moet je immers goed koelen).

De volgende dag was Sem weer zo fris als Sem kan zijn. We rijden een prachtige route over karrensporen langs kleine dorpjes naar Lake Albert. Daar gaan we nog eens wat water bekijken. En omdat Robert en Sem zo graag naar Congo wilden, maar de rest van het gezin niet, keken we speciaal vanuit de tent uit op de Blue Mountains in Congo.

REL7D 2013 08 25 18 09 33

In de avond zien we een fantastische zonsondergang, we lieten onze typisch Oegandese gebakken aardappels en hamburger graag even staan om dit spektakel te bekijken.

In de avond was het meer gevuld met tientallen lichtjes van vissersbootjes en met dat beeld zijn wij heerlijk gaan slapen.

Wat meer leuke plaatjes

Kampala retour …

De volgende Afrikaanse hoofdstad, dussss… files en weer alles te koop. We slaan vlees, kaas, salami en niet te vergeten Nederlands brood in. Wat een feest!

REL7D 2013 08 19 17 42 55

Lang verblijven we niet bij Red Chilli, want we hebben nog meer te zien in Oeganda. We rijden naar Murchinson Falls en hebben een goede tip van een andere overlander gekregen om te overnachten. Die slaan wij eens lekker in de wind en nemen een andere campsite. Nooit doen…want waar we terecht kwamen was teleurstellend.

REL7D 2013 08 19 18 48 16

Het goot en Tess kreeg koorts. Niet spannend zou je zeggen, toch maar even naar de plaatselijke kliniek en die zag eruit zoals je het je in Afrika voorstelt. Robert heeft de arts thuis opgehaald, zodat zij het malaria-testje bij Tess kon afnemen. Het was negatief, maar ons ouder-gevoel was niet gerustgesteld door die simpele “predictor” test. Bovendien zaten we 6 uur rijden van een serieus ziekenhuis.

De volgende morgen de knoop vroeg doorgehakt en met een meisje met koorts weer terug naar Kampala gereden voor een “heuse” test. Achteraf misschien wat overdreven want Tess’ haar koorts nam met het uur af, ondanks de hobbelweg. Maar de watervallen gingen voor nu aan ons voorbij. In Kampala bleek Tess’ haar tweede test weer negatief en nu geloofden we het wel. Wel had ze Giardia, ook geen kattenpis. 5 Pilletjes slikken en ze deed het weer.

REL7D 2013 08 20 15 20 33

Eef en Drees (die we kennen van onze Lake Turkana route) schoven aan bij Red Chilli en we hebben 4 supergezellige dagen met hen doorgebracht.

Gelachen om flauwe Belgische grappen en wel hele grappige Nederlandse :-). Verder hebben Dries en Robert “groot” onderhoud aan de “machientjes” uitgevoerd zodat deze er weer een paar duizend kilometer tegenaan kunnen.

We gaan dit lieve stel zeker missen maar toch hebben we ze achtergelaten in Kampala waar zij voor langere tijd gaan werken. Wij moeten nu toch echt eens die Murchinson Falls gaan bekijken, toch?

Hier staan wat foto’s

the heaven in the Haven

Af en toe moet je jezelf verwennen. Nou doen wij dat natuurlijk al met deze overdreven vakantie maar daarbinnen kan het af en toe nog mooier.

REL7D 2013 08 13 15 57 44

De oversteek van Kenia naar Uganda ging erg soepel. Met een uurtje waren we vier visa en de nodige in / exit stempels rijker. Grappig te zien dat zodra je de grens overrijdt je ook echt ervaart dat je in een ander land bent. De mensen, de manieren, de geuren en het landschap: allemaal anders. We rijden Jinja in voor wat boodschappen en een lunch op een prachtige plek aan de Nijl. Sem spot daar ook zijn eerste “wilde” slang van deze reis. Een kleine groene “we weten nog steeds niet wat voor slang” zwemt op twee meter afstand.

REL7D 2013 08 12 16 59 53

Maar het kan nog mooier. We rijden naar The Haven. Een combinatie van een lodge met een camping. We staan werkelijk prachtig, kijken neer op de Nijl en prachtige watervallen. Sem en Tess vermaken zich fantastisch in het zwembad en spelen de hele dag met hun nieuwe vriendjes. We blijven bijna een week op deze fijne plek, doen wat vergeefse vispogingen en bakken weer broden op het kampvuur om het vertrek uit te stellen.

Bij vertrek rijden we eerst naar de bron van de Nijl (daar waar de Nijl start aan het Victoriameer). We bekijken de bron bij Speke’s monument en het is grappig te zien dat je daadwerkelijk ziet waar het water het meer uitloopt. Na een uurtje rijden we, wederom door prachtig landschap door naar Kampala.

Hier staan wat foto’s

Hippos[t]

We rijden weer terug richting Nederland. Althans, een klein stukje. Na een nachtje Nairobi vertrekken we richting Uganda.

REL7D 2013 08 03 17 01 44

Onze eerste stop is Lake Naivasha. We kamperen werkelijk aan het meer en slechts een schrikdraadje scheidt ons van de nijlpaarden. Weet dat een nijlpaard een vrij kort lontje heeft en je gewoon even in tweeën bijt als je in “zijn” weg staat.

Even niet nadenken over het feit dat de stroomvoorziening hier niet heel betrouwbaar is en dat dat schrikdraadje dan ook niet heel veel effect heeft. Maar goed, het plekje is er qua schoonheid weer eentje voor de top 10. REL7D 2013 08 05 11 16 23En s’nachts is het helemaal feest. We horen de nijlpaarden brullen en zij die wakker zijn horen ook het vrolijk geplons wanneer ze terug het water in gaan.

We besluiten deze beestjes de volgende dag eens per boot op te gaan zoeken. Dat lukt al vrij snel en zelfs de kapitein is erg op zijn hoede. Los van het feit dat hij een eilandje nijlpaarden even bruut wakker maakt om te tonen dat ze echt vrij “grumpy” zijn. Helder ;-).

REL7D 2013 08 07 11 15 43

De dag erop rijden we weer verder, op weg naar Kisumu. Daar slapen we, op de campsite van een echt Afrikaans resort 😉 aan het Victoriameer. Na een onrustige nacht, veroorzaakt door blaffende honden (er lopen nijlpaarden over het terrein) staan we in alle vroegte op en koersen af op Uganda.

Ons verblijf in Kenia is daarmee na bijna 1,5 maand ten einde. Enerzijds vinden we het jammer om te vertrekken. De bevolking is zo vrolijk, het land is zo prachtig en is qua wildlife zo compleet. Anderzijds is het goed om verder te gaan anders komen we nooit in Zuid Afrika aan. Bewust hebben we stukken overgeslagen, nu hebben we een goed excuus om ook hier weer eens terug te keren.

Voor de laatste Kenia plaatjes klik hier

Slangen en “bergen” olifanten

Spreek het woord “Snakepark” en er springen twee kinderen “ja ja ja”. Dus wij naar Maserani Snake Park, halverwege Lake Manyara en Arusha.

REL7D 2013 07 29 12 54 40

Heel handig, het snakepark heeft een campsite en als je die bezoekt mag je “gratis” het park in. Sem en Tess waren er niet uit te slaan en kwamen iedere keer weer enthousiast terug als ze een slang, krokodil of schildpad hadden vastgehad. Of de zeldzame gele baviaan een handje hadden gegeven.

Zo zit je in Tanzania en zo ook weer in Kenia. De weg terug naar Kenia liep door een mooie mix van savanne en vulkaanachtig landschap met af en toe een giraffe. De grensovergang ging, met visa’s in bezit, bijzonder soepel.

REL7D 2013 07 31 16 54 18

We reisden naar Amboseli National Park in Kenia om daar vanuit het noorden, met olifanten op de voorgrond, de Kilimanjaro te kunnen bekijken. Ze had al iets van zich laten zien toen we voorbijreden in Moshi maar daarna was ze continue in de mist gehuld.

Toch probeerden we het en niet zonder succes. Op de dag dat we aankwamen trok in de middag de bewolking weg en daar was ze. Goed om de hoogste berg van Afrika nu eens echt te kunnen bewonderen.

Amboseli is een bijzonder park. In en om het park leven zo’n 1200 olifanten en dat zal je weten ook. Werkelijk overal kom je deze “vriendelijke” beesten tegen. Zo ook die keer dat een jakhals twee olifanten liep te uit te dagen en deze twee vervolgens zo narrig warren dat ze het op ons voorzien hadden. Een van hen trok een sprintje richting onze auto. Nu hebben we gelukkig een Land Rover die net zo snel optrekt als een Ferrari, dus niets aan de hand. Op twee bleke kindertjes na dan ;-).

REL7D 2013 08 01 10 02 46

We zijn twee dagen gebleven en hebben het gehele park uitgekamd. Van de moerassen met buffels, nlijpaarden en olifanten tot en met de savanne met zebra’s, impala’s, gazelles, struisvogels en ja, olifanten.

En voor de afwisseling hebben we ook nog wat foto’s.

Snakepark

Amboseli National Park