Wat een opwinding…..hoog bezoek uit Nederland: Madelon, Bram en Ysa komen twee weken naar Tanzania.
Iedereen verheugde zich erop en wij waren zowaar op tijd in de lodge waar zij de eerste nacht zouden verblijven. Bij wijze van verrassing wilden wij hen hier al ontmoeten.
Dus maar eens informeren wat de mogelijkheden bij Moivaro Coffee Plantation Lodge waren. De manager van het hotel lachte vriendelijk toen we hem vertelden dat een nacht in zijn lodge niet tot onze financiële mogelijkheden bleek te behoren. Hij had ook geen campsite, maar voor deze reizigers helemaal uit Nederland stelde hij graag, en voor de eerste keer, zijn grasveld ter beschikking. Zelfs mochten de kids gebruik maken van het zwembad. Wat een boffertje.
Madelon had geen idee dat we er al zouden zijn en toen ze aankwam liep Sem op haar af en zei: “What are you doing here, Mzungu?” (blanke). We waren allemaal blij, bleven allemaal op en het bleef die avond nog lang onrustig in de bar ;-).
De chauffeur had 4 mega koffers te sjouwen, niet alleen spullen voor Madelon, Bram en Ysa, maar zeker ook een hele koffer gevuld met troep voor ons. We zijn heel blij met onze salamiworsten, oordoppen, schroeven, 20 kg schoolboeken, Donald Duckjes, haarmaskers, motoronderdelen en dropzakken. En Tamara…..heeft een LINDA, nooit geweten zo blij te zijn met een tijdschrift.
We zouden deze week het programma van Madelon zo veel mogelijk volgen en dus togen wij de volgende dag, lichtelijk brak, in de richting van Lake Manyara. In de middag deden we daar nog een gamedrive die spannender was dan degenen ervoor. Wat was namelijk het geval, we stonden naar een olifantenmoeder en haar jong te kijken toen een “toeristenbusje” de rijweg schuin voor ons en daarmee en het pad van de olifant blokkeerde. Nou lekker, dus de motor maar aangelaten voor het geval dat, bleek ook dat mama een beetje te irriteren. Motor uit en bidden maar, moeder olifant werd op 50 cm van de auto weer rustig (te dichtbij voor een foto) om vervolgens het “busje” voor ons te manen opzij te gaan. Leerzaam moment weer. Sem en Tess konden alles wel goed zien want die zaten voor de gelegenheid bij Madelon in de auto.
De dag erna namen we tijdelijk afscheid. Wij bleven hangen in Mto wa Mbu om de schoolspullen uit te zoeken en ergens in de auto te proppen. Verder had Sem nog een serie Cito toetsen te maken dus druk genoeg. Madelon en haar gevolg zouden we bij de Ngorongoro krater weer zien. Een paar dagen later zijn we dan ook samen de krater ingereden. Even weer die angst omdat de krater in een nogal mistwolk hing. Deze mist vertrok gelukkig snel. De krater en haar inhoud zijn werkelijk prachtig alleen qua wildlife was het vandaag rustig, geen neushoorns en geen luipaarden. Nog wel actie gezien in de vorm van een leeuw die een vergeefse aanval op een wrattenzwijn inzette.
De volgende dag zijn we weer teruggereden naar Lake Manyara voor een fietstochtje. Nadat onze guide toch maar twee kinderfietsjes (zoveel kinderen doen dit niet) had geregeld zijn we vertrokken voor de verkorte uitvoering van de rit naar het meer. Heel vredig om tussen de impala’s en gnoes te fietsen. In het meer zelf hebben we nog een honderdtal flamingo’s gezien en hebben Sem, Tess en Ysa roze veertjes verzameld.
De laatste avond heeft Ysa met Tess in de daktent geslapen en lag Sem prinsheerlijk in een luxe tent. Helaas is deze bijzondere week alweer voorbij en gaan Madelon, Bram en Ysa chillen op Zanzibar. Wij zijn vertrokken richting Amboseli en daarna Uganda. Het was een fijne tijd en het onvermijdelijke “afscheid” viel ons allemaal zwaar.
De familiekiekjes.
