LRCH Reisverslag – deel 6
Land Rover Club Nederland (www.lrch.nl) De Land Rover Club Nederland, kortweg LRCH, is een vereniging van liefhebbers van het Engelse merk Land Rover. De club…
Zambia
LRCH Reisverslag – deel 5
Land Rover Club Nederland (www.lrch.nl) De Land Rover Club Nederland, kortweg LRCH, is een vereniging van liefhebbers van het Engelse merk Land Rover. De club…
Adrenaline-junkies …
Deze post gaat over onze avonturen in het uiterste zuiden van Zambia, in Livingstone. Hier maakt de Zambezi rivier een sprongetje van ca. 100 meter naar beneden in de vorm van de Victoria Watervallen (de grootste watervallen ter wereld).
En er is veel te doen en dat gaan we dan ook maar doen. Ellen en Selmer vieren hier de laatste dagen van hun vakantie en wij laten ze zeker niet uitgerust naar huis gaan ;-).
Allereerst hebben we de Victorial watervallen vanaf de overzijde vanuit Zambia bekeken. Omdat we aan het einde van de droogte zitten is het Zambiaanse deel bijna volledig opgedroogd. De hoofdwaterval in Zimbabwe stroomt nog lekker door maar die is vanuit Zambia nauwelijks te zien (alleen de mist van water). We zullen de waterval dus nog op een andere manier moeten bekijken.
Eerst wat anders, ooit, in een ver verleden voor ons vertrek beloofden wij Sem en Tess in Afrika een keer olifant te gaan rijden. Nu moeten we er als ouders dan echt aan geloven en gaan op olifantenrit. Helaas buiten het national park omdat het olifantrijden voor kinderen in het NP niet is toegestaan. Sem en Tess vonden het fantastisch en pa en moe vonden het een klein beetje gezapig maar goed. Aan het einde heeft Sem (en Tess een beetje) de olifanten gevoerd.
Ellen en Selmer gingen heel slim voor de helicoptervlucht. Alleen al aan hun gezichten (maar ook verhalen en foto’s) te zien was het fantastisch, de lach heeft er zeker 5 uur opgezeten.
Hierna was het tijd voor het echte werk. Selmer en Robert gaan raften, even een testosteron dingetje doen. Dit los van het feit dat de beide mannen in een raft met voornamelijk dames zaten. Voor hen geen probleem. Het raften was top. De mighty Zambezi heeft een groot aantal categorie 4/5 stroomversnellingen (de zwaarste categorie), dus dat wordt lachen. En inderdaad, de mannen hebben gelachen vooral omdat ze bij de eerste stroomversnelling al omsloegen (en dat is knap want die is heel makkelijk). Dat belooft veel goeds, gelukkig zitten Selmer en Robert voorin dus kunnen ze alles goed zien ;-). In de boot was er wel enig lerend vermogen waarneembaar dus is de boot in zijn geheel slechts nog één keer omgeslagen. Dus rapid 8, een echte categorie 5, hebben de heren zwemmend gedaan.
Omdat adrenaline zo verslavend is gaat de hele familie zwemmen op een wel heel aparte plek. Namelijk in de Devils-pool, een natuurlijk bad op de rand van de waterval. Daar kan je, vanzelfsprekend, alleen in het droogseizoen in (anders duurt het heel kort). Het is (voor ouders) wel even spannend om de Devils-pool te bereiken. Eerst moet je een meter of 30 zwemmen in niet al te sterk stromend water maar wel langs de rand van de waterval. Daarna nog een klein (maar voorzichtig) stukje en je ligt erin. Heel bijzonder, heel spannend, vooral als je besluit om over de rand te kijken. Sem doet dat ook (geen foto’s -> verboden voor kinderen) en vind het superleuk.
Helaas vliegen Ellen en Selmer de volgende dag terug naar Lusaka om daar nog een dagje uit te rusten. Wij besluiten om ook maar een helikopter vlucht te maken om de watervallen goed te zien. Sem en Tess zitten naast de piloot en hebben een fantastisch uitzicht. Inderdaad, de omvang van de watervallen komt vanuit de lucht goed binnen. We zien ook nog een troep olifanten de Zambezi overzwemmen. Onze dag kan niet meer stuk. Ook wij hebben nu een hardnekkige lach op ons gezicht.
Ons budget is hierna wel stuk, dus we moeten op rantsoen en na nog een dagje chillen in Livingstone varen we over naar Botswana.
Voor de “try-before-you-die foto’s”, klik hier.
Meer meren: Lake Kariba
Op weg van Lusaka naar de Victoria Falls in Livingstone besluiten we een detour in te lassen.
We gaan een paar dagen chillen aan Lake Kariba, een stuwmeer van een aardige omvang tussen Zambia en Zimbabwe. Zwemmen kan je er niet (althans, redelijk eenmalig door de krokodillen) maar we vinden een plek waar het zwembad wel gevuld is (ja, telefonisch nagevraagd ;-)).
We slapen werkelijk prachtig, in een voor ons luxe hut met uitzicht op het meer en de waanzinnige zonsondergangen die je hier hebt. En het zwembad is lekker met aan de randen: bushbuks, impala’s en vervet aapjes.
We gaan op sunset cruise over het meer. Nu in een boot (nou ja, platform) waar de motor het beter van doet. De motor slaat nu maar 4 keer af. Deze cruise is wel heel erg chill en onder het genot van een biertje zien we ondermeer olifanten, waterbucks, apen, gnoes en visarenden.
De zonsondergang is prachtig en in het donker komen we weer op de plek van bestemming.
De mannen besluiten de volgende dag te gaan tijgervissen. Dus voor de verandering weer eens om half zes op en om zes uur zitten we in een bootje midden op het meer. De hengels worden uitgeworpen en tonen wij onze hollandse vistechnieken aan de Afrikaanse kapitein. Hij kan er smakelijk om lachen.
Na een tijdje vinden we een plek waar we er bijna eentje vangen. We reageren te langzaam omdat we denken dat de lijn weer vastzit maar dan springt er een tijgervis uit het water. Dat doen ze op het moment dat ze gevaar voelen (en een vishaak is dat). De adrenaline gaat stromen en dat blijft ie doen, ook de andere 4 keer dat we missen. Na een paar uur keren we huiswaarts zonder één vis te hebben gevangen. Toch was het top en gaan de overige mannen nog wel eens tijgervissen in Afrika.
Klik hier voor de foto’s
Sem’s feestje aan de Luangwa rivier
Er is er één jarig, hoera, hoera, dat kun je wel zien dat is Sem.
Het is eindelijk zover, hij zit zich er zo lang op te verheugen en het moment is gekomen. We zitten in een klein kampje aan de Luangwa rivier. Het water is laag en als je niet bang voor krokodillen bent kan je naar Mozambique zwemmen. We besluiten het te doen met het zwembadje op het kamp.
Sem’s feest start met een feestelijk ontbijt met een wel hele mooie zelfgemaakte snoeptaart. En natuurlijk veel kado’s. Sem heeft mazzel dat zijn tante uit NL op bezoek heeft want die heeft naast haar eigen pakjes voor Sem (en Tess) ook pakjes namens de rest van de familie bij zich. Hij straalt van oor tot oor en is met alles even blij. Zijn Land Rover met tent, zijn truck met oplegger, boeken over Afrikaans wild en schrijfboek. Hij heeft geen tijd voor een ontbijt (en zijn taart) dus start de rest daar maar vast mee.
Na een rustige ochtend rijden we door naar Lusaka. Daar hebben we een huisje met een lounge geboekt en er is een zwembad in de vorm van Afrika. Nou als dat niet leuk klinkt, zeker. Alleen bij aankomst zit er in het zwembad geen water (onderhoud, je moet in Afrika ook werkelijk alles navragen). Dat is een teleurstelling, dus gaan we aan het ijs. Sem kiest het diner en kiest ervoor om “thuis” hamburgers met friet te eten zodat hij met zijn speelgoed kan spelen.
Het diner was nog spannender dan het al zou worden omdat we even de vlam in onze frietpan kregen. Het huis fikt niet af en de gelukte frietjes zijn heerlijk ;-).
Moe maar voldaan gaat het mannetje uiteindelijk naar bed en zei “dit was mijn leukste verjaardag ooit”.
Hier staan wat foto’s