bye bye Egypt …

De laatste avond in Egypte. Morgen gaan we naar Wadi Halfa (Sudan) met de beroemde ferry. Onze auto is al onderweg en dobbert nu ergens tussen de krokodillen op Lake Nasser. Tijd voor een update.

REL7D 2013 03 07 17 29 17

Ons woestijntochtje eindigde in Al Qasr in de Dahkla Oase. We kozen een kamp met een warme bron en hebben onszelf daarin eens goed gereinigd. Dat was nodig want ongeeer de halve Sahara zat in onze oren. Na een dagje chillen zijn we doorgereden naar Al Kharga (ook een oase) waar we wederom een nachtje in de woestijn doorbrachten. Sem heeft daar de hele reis tot nu toe nagespeeld in het maagdelijke zand. s’Avonds hebben we ons eerste eigen kampvuur gemaakt en daarbij maar warme Choco-Rhum gedronken in de totale stilte.

REL7D 2013 03 09 17 22 19

De volgende dag zijn we doorgecrossed naar Luxor en hebben we in de dagen daar de Luxor Temple, Temple of Hatshepsut, Valley of the Kings en Temple of Medinet Habu (prachtig) bezocht. Hier wilden zo’n beetje alle aanwezige Egyptenaren met Sem en Tess op de foto.

In Luxor hebben we ook nog even ruzie gemaakt met een koetsenman die meende dat het heel logisch was de prijs in Engelse ponden af te spreken. Tuurlijk, wij zien ook wel dat men het heel zwaar heeft om met een handjevol toeristen het hoofd boven te houden maar dit ging te ver. W.s. wordt Luxor ook wel het hardst getroffen.

Na het scoren van wat zwarte markt diesel zijn we in een keer doorgereden naar Aswan. Hier zijn we nu een weekje en dat was eigenlijk best prettig. Naast het regelen van alle zaken rondom de ferry naar Sudan hebben we veel gezwommen, veel les gegeven en superchill over de Nijl gevaren. Helaas niet in een felucca omdat de wind en de stroming noordwaarts gingen en wij naar het zuiden (strand) wilden. Verder hebben we de prachtige tempels in Abu Simbel bezocht.

REL7D 2013 03 15 15 51 09

Sem en Tess hebben nog even geskyped met hun klasgenootjes. Ze vonden het superleuk om alle vragen te beantwoorden. Grappig te zien dat het in Nederland vriest en Sem en Tess in hun zwembroek bij 38 graden aan de andere kant zitten.

Egypte! Voor nu is het even afgelopen. Het was fantastisch en boven verwachting. Vooral de mensen zijn supervriendelijk: van de taxi-chauffeur in Port Said tot de medewerkers van de haven van Aswan. We komen nog eens terug.

Klik hier voor wat foto’s.

Bert in the desert

Een van Robert’s wensen is “rijden door de echte woestijn” en dus niet over een pad, maar natuurlijk door het zand. Nu staat Tamara persoonlijk liever op een idyllisch strandje, maar wensen zijn er om in vervulling te gaan. En nu we er toch zijn!.

REL7D 2013 03 02 15 55 17

Dus van Cairo naar de Bahariya oase gereden (eerst nog even 2,5 uur wachten in een rij voor het tankstation op een beetje diesel, dat is hier op de bon). In Bahariya sliepen we bij Eden Garden Camp en daar konden we een 5-daagse trip onder begeleiding maken. Die trip ging van Bahariya dwars door de woestijn naar Dakla en zo combineerden we doorreizen met deze short-cut (praktisch toch). Ook hier nog 120 liter “zwarte markt diesel” geregeld.

Onze reisgenoten waren bedoeïen Mohamed en Ebede (kok) en dat waren 2 heel geschikte kerels met een flinke dosis humor. Daar houden wij van.

We begonnen rustig, door de Black Desert daarna de White desert en toen de zandduinen en deze laatste was meteen ook wel de pittigste. Het zweet stond regelmatig op Tamara’s voorhoofd en Robert moest toch wel hard werken in dat mulle zand. Natuurlijk ook een paar keer goed vast gezeten, maar met een beetje scheppen, rijplaatje onder de wielen, en wat duwwerk, kwamen we er gewoon weer uit. Erg leerzaam. De zandduinen met een hoek van “90 graden” vond Tamara echt niet top, maar Robert bracht ons altijd weer beneden, ook met zweethandjes hoor. Maar Sem en Tess eindigden altijd met een vrolijk “hopla”.

Onderweg zwommen Sem en Tess regelmatig in een oase en werd er voor ons een overheerlijke lunch bereid (dat was een sjieke bijkomstigheid van deze begeleiding). Wat er op tafel werd gezet was echt ongelooflijk, zo smaakvol. Zelfs de tonijn vond Sem heerlijk, hij noemde het alleen kip, dat gaf hem waarschijnlijk een beter gevoel. Einde middag zochten we een mooie plek en bouwden we daar ons kamp. Ver weg van de “gebruikelijke” plekken. Zo afgelegen dat we ze zelf nooit gevonden hadden. Wij sliepen in ons eigen huis, Mohammed en Ebede gewoon lekker buiten, zoals ze dat gewend zijn.

REL7D 2013 03 02 17 58 13

’s Avonds eens even een keer niet de kroeg in 😉 maar genieten van de stilte, de sterren en het kampvuur met hier en daar een vosje. Nooit geweten dat de woestijn zoveel verschillende landschappen kent (dit was nog maar een klein stukje) en de hele reis vonden we allemaal geweldig. Nog nog nog 😉

Met een beetje pijn in ons hart namen we gisteren afscheid van die 2 bijzondere mannen. Nu gaan we weer alleen koken 🙂

Hier staan een paar foto’s.