LRCH Reisverslag – deel 4

Land Rover Club Nederland (www.lrch.nl) De Land Rover Club Nederland, kortweg LRCH, is een vereniging van liefhebbers van het Engelse merk Land Rover. De club…

Cape Maclear en het onvermijdelijke vertrek uit Malawi

Na Liwonde besloten we toch nog maar even naar Lake Malawi terug te rijden.

REL7D 2013 09 26 07 27 11

We sliepen in Chembe (Cape Maclear) met de tent aan het meer. Binnen no time waren Sem en Tess weer op het strand in de weer met de lokale kinderen en speelden “Hide and Seek”, voetbal of zaten samen in de dug-out canoe. Chembe is een grappig plaatsje want ondanks al het toerisme aan deze zijde van het meer blijft het een typisch Afrikaans dorp.

Een dorp gebouwd uit lemen hutjes met af en toe een winkeltje of een kraREL7D 2013 09 27 16 24 13ampje waar ze visjes of tomaten verkopen. Het dorp wast zichzelf, hun kleren en hun vaat in het meer en dat maakt het bijzonder levendig aan de waterkant. Regelmatig lopen we een stuk over het strand en verbazen de kids zich erover hoe schoon de pannen van gewoon zand worden.

Omdat Ellen in aantocht is maken we mega veel schooluren zodat Sem en Tess straks twee weken vakantie hebben.

REL7D 2013 09 30 13 20 43

Maar omdat de boog niet altijd gespannen kan zijn regelen we een goedkoop boot/snorkel tripje op maat (kon niet in het weekend en we mogen met niemand over de overeengekomen prijs praten ;-)) en gaan nog een paar uurtjes snorkelen aan een eilandje in het meer. Wederom duiken we in een aquarium van visjes. Tess is zelfs zo dapper om met brood in haar hand te gaan zwemmen om ze te voeren. Grappig, binnen no-time zitten er tientallen visjes om haar heen en laat ze het brood toch maar los.

REL7D 2013 09 27 17 17 21

Na een reeks mooie dagen vertrekken we uit Cape Mc Lear en rijden terug naar Lilongwe. We slapen in een leuk guesthouse midden in de stad en nemen afscheid van een bijzonder land. Ondanks alle armoede zijn de mensen heel open, vrolijk, vriendelijk en gastvrij. Aan de woorden “the warm heart of Africa” is helemaal niets gelogen.

Klik hier voor wat foto’s

 

Een kleine mijlpaal: 25.000km

Op 24 september 2013, tussen Liwonde en Cape McLear, gebeurde het. Nog nooit passeerden wij in één vakantie de 25.000km grens en omdat we er toch zijn gaan we nog even door met wat getalletjes van deze vakantie ;-).

REL7D 2013 03 05 15 30 40

We rijden rond in ons 15e land waarvan Malawi het 8e land is op het Afrikaanse continent. De route die we in de afgelopen 272 dagen hebben afgelegd staat in grove vorm hier. Indien je geïnteresseerd bent in de door onze GPS geregisteerde route (vanaf Turkije) dan kan je deze vinden onder: “Route | GPS-Tracks”. Onze gemiddelde snelheid is: 18 km/h (bij 5 uur rijden per dag ;-))

REL7D 2013 04 18 15 42 20

Turkije scoort de hoogste familyrating van alle bezochte landen in Europa (al ligt het grootste deel daarvan in Azie). De top 3 van Afrika van bestaat op dit moment uit: Ethiopie, Uganda, Malawi. De meningen zijn nog wat verdeeld over de volgorde in deze top-3. De top-3 vriendelijkste bevolking tot nu toe: Sudan, Malawi, Kenia (,Uganda, Rwanda, Ethiopie, Egypte, Tanzania).

REL7D 2013 06 25 10 37 37

Van de 272 nachten sliepen we er 128 in de tent, 121 in een budgetbedje en 17 in een wat luxere accommodatie. Het langst verbleven we in Ethiopië (61 nachten). Financieel gaan we nog steeds steady, we zitten wel 5 hele euros onder budget.

REL7D 2013 08 25 10 11 53

De lijst van hoogst gewaardeerde objecten uit onze uitrusting wordt aangevoerd door: twee plaskokers voor de meiden (hoe smakelijk) en de koelkast. Direct gevolgd door de ieniemienie speelgoed tasjes van Sem en Tess. Bewonderenswaardig hoe lang ze met zo weinig (en zoveel fantasie) kunnen spelen (dus eigenlijk krijgen Sem en Tess het compliment).

De crime-rate waarmee wij getroffen worden op dit vreselijk gevaarlijke continent is te overzien: slechts één duikbrilletje van de kinderen is gestolen. We realiseren ons dat dat in schril contrast staat met de ellende die achter ons plaatsvond in Egypte en Kenia. Maar in Afrika niet heftiger is dan in andere delen van de wereld, ook al komt die voor ons, omdat we er zijn geweest, wel dichterbij.

Kenya, Tiwi BeachDe mooiste plekken waar we geweest zijn? Bijna het gehele continent tot nu toe maar het strand van Tiwi Beach in Kenia, de woestijnen van Egypte en Sudan, de diversiteit van Ethiopië, de savanne van de Masai Mara, het groene Uganda en nu dan weer de witte stranden van Lake Malawi springen er wel uit.

Hoe ziet de toekomst er nu uit? Helemaal terugrijden via de westkant gaat hem niet meer worden maar dat had de oplettende lezer w.s. al verwacht. We genieten te hard en reizen te langzaam om dat ook nog te doen. Na Malawi gaan we naar Zambia waar we samen met Ellen (zusje Robert) en Selmer zullen rondreizen. Past allemaal makkelijk in een Land Rover. Na Zambia rijden we naar Zimbabwe, Botswana, Namibië en Zuid-Afrika. Als we dan nog tijd en zin hebben wellicht nog even naar Mozambique.

 

Lilongwe & Liwonde

We blijven kort in de Lilongwe. Op weg naar Zambia komen we hier toch nog een nachtje en voor nu raken we niet erg geboeid door deze stad. We slaan wat noodzakelijke spullen in en vervangen de motorolie en alle filters van de Land Rover want dat werd wel eens tijd.

REL7D 2013 09 21 10 20 30REL7D 2013 09 23 16 30 56

We rijden door naar Liwonde National Park. We slapen in een camp in de bufferzone van het National Park, dus tussen de officiële parkgrens en het hek. Dat betekent dat de campsite bezocht kan worden door olifanten, bushbucks, yellow baboons en eigenlijk alles wat hier rondloopt. Leuk toch, alleen vinden Sem en Tess het wel spannend.

In de middag doen we een wandelsafari. Laten we maar eens oefenen in een park zonder leeuwen ;-). Maar olifanten zijn ook niet mis en direct na de start zien we een kleine kudde op 150m afstand. Sem vindt het spannend en Tess knijpt hem behoorlijk maar de beestjes zijn relaxed en staan lekker te grazen. We blijven niet al te lang want het park stikt van de olifanten en we zouden zo maar ingesloten kunnen raken (we staan immers in hun diner;-)).

REL7D 2013 09 23 17 24 34

De verdere wandeling is ontspannender. We zien warthogs, bushbucks, waterbucks, bushpigs en diverse vogels. Het landschap is trouwens erg Afrikaans en staat vol met enorme Baobabs. En het landschap wordt alleen maar mooier naarmate de zon verder naar de horizon zakt.

De nacht is trouwens erg rustig. Het enige dat we horen is het geritsel van iets kleins (een muis of een gekko, ofzo).

De volgende dag maken we een boottripje over de Shire rivier. Deze loopt door het National Park en zit vol met krokodillen en nijlpaarden. Maar ook kunnen we vanaf de rivier de olifanten van heel dichtbij bekijken. We varen in een prachtig geklonken bootje van 80 jaar oud de rivier op en midden tussen de nijlpaarden (die we voor de gelegenheid maar weer eens dichtbij gaan bekijken) valt de motor uit. El Capitan  blijkt niet zo handig met zijn motor en laat deze volgas loeien. Hij irriteert de nijlpaarden daar nogal mee. Na een tip onzerzijds besluit hij toch maar een stukje verder te varen.

REL7D 2013 09 24 08 56 17

Dit blijft niet de enige keer dat de motor uitvalt op een onhandige plek. Het is ook niet de laatste keer dat El Capitan de motor volgas laat loeien. Hij irriteert er nog een keer nijlpaarden mee en na een uurtje geklooi ook mamma Tamara. “Enough is enough, we willen terug en wel nu meteen, Mister Capitan!”

We zien trouwens nog wel een enorme kudde olifanten aan de oever van een kleine baai maar varen met deze rammelmotor maar niet naar het ondiepe water. We willen niet dat een mooie close-up uiteindelijk ons einde wordt. Een derde keer nijlpaarden irriteren zou zo maar eens scheepsrecht kunnen zijn.

Een paar plaatjes.

Het Lake dat op Lake Malawi leek

Na racen is het goed rusten en dat gingen wij in Malawi maar eens proberen.

REL7D 2013 09 11 16 24 53

In Malawi zijn we eerst naar Livingstonia gereden via, volgens de overlevering, één van de spannendste wegen van Afrika. Inderdaad, het spoor was soms wel erg steil en smal, de afgronden erg diep maar erg “nerve wracking” was het nergens. We sliepen op een prachtig plekje boven aan de afgrond (Rift Vallei) met uitzicht op het meer.

REL7D 2013 09 12 15 35 21

Tamara kon hier in haar vol ornaa(k)t douchen aan de rand van de klif. Heel bijzonder omdat de douche aan de klifzijde open was. Wel even bij de les blijven als je je inzeept. We zijn maar één dagje gebleven omdat het voor kinderen toch niet helemaal lekker rennen was zonder het risico 700m naar beneden te vallen.

Dan maar naar het strand onder aan de berg, naar Chitimba. Wat een lekker meertje is Lake Malawi, we zwemmen, geven veel les en Sem en Tess spelen wederom met het gehele dorp. Mooi om te zien hoe universeel kinderen onderling zijn. Ze voetballen, zwemmen en spelen verstoppertje en tikkertje.

Hierna rijden we naar Nkhata Bay, we kiezen voor een hutje direct aan het meer. Zelfs vanuit onze douche hebben we uitzicht op het meer. Budget en toch geeft het een erg exclusief gevoel. Hier gaan we een stukje varen over het meer, voeren een visarend 😉 en springen van een rots (6m hoog). Verder snorkelen we in een aquarium van gekleurde visjes en zwemmen in een mooi baaitje.

REL7D 2013 09 18 11 54 48

Trouwens, qua bevolking is Malawi erg easy. Wat een ontzettende lieve, blije en relaxte mensen wonen hier, hoe arm ze bijna allemaal ook zijn.

Langzaam wordt het strand steeds mooier, na Nkhata Bay rijden we naar Kande Beach, waar we weer eens een verse vis BBQ-en. Tess wilde altijd nog eens paardrijden en dat kan hier. Tamara en Tess rijden als echte amazones door het woud en over het strand. De dames gaan zelfs met de paarden zwemmen.

REL7D 2013 09 20 18 42 36

Daarna gaan we door naar Nkhotakota waar we weer in een paradijs staan. Hagelwit zand met de auto onder een boom op het strand.

Hoe idyllisch het allemaal ook lijkt, hier zijn we getuige van een vreemde moord. Tamara en Sem zien een slang en als Robert en Sem daarna gewapend met de zaklantaarn goed gaan kijken zien ze dat een kikker deze slang aanvalt. Huh? De slang wilde gewoon voorbij kruipen maar verandert zijn gedachten direct en besluit de kikker dan maar op te eten. Nooit geweten dat er suïcidale kikkers zijn.

Hier komt het chillen even tot zijn einde want hierna vertrekken we naar Lilongwe, de hoofdstad van Malawi.

Meer foto’s …