LRCH Reisverslag – deel 2
Land Rover Club Nederland (www.lrch.nl) De Land Rover Club Nederland, kortweg LRCH, is een vereniging van liefhebbers van het Engelse merk Land Rover. De club…
Ethiopia
LRCH Reisverslag – deel 1
Land Rover Club Nederland (www.lrch.nl) De Land Rover Club Nederland, kortweg LRCH, is een vereniging van liefhebbers van het Engelse merk Land Rover. De club…
Leaving Ethiopia: Hawassa, Bale Mountains & South Omo
Ook ten zuiden van Addis is er genoeg te doen. Allereerst zijn we door de Rift vallei gereden langs een groot aantal meren.
We besloten te blijven hangen in Hawassa aan de rand van een prachtig meer vol met leven. Sem was wederom helemaal in zijn element tussen de apen (Vervet en Colobus), nijlvaranen, egyptische ganzen, hamerkoppen, pelikanen, aalscholvers, etc. etc.
Het Turkana team was al in Hawassa compleet en gezamenlijk zijn we naar de Bale Mountains gereden om daar maar weer eens de koude te trotseren op zoek naar de Ethiopische Wolf. De eerste dag verbleven we tussen de wrattenzwijnen en nyala’s op een kamp op 3100m hoogte (Dinsho). In de avond hebben we ons gewarmd aan en het gestaard naar het kampvuur.
De volgende dag zijn we doorgereden naar het Saneti plateau op 4100m. Onderweg kwamen we direct al de Ethiopische Wolf tegen, mooi beestje maar weinig wolf ;-). Het weer sloeg ook om, regen, wind en een gevoelstemperatuur van 0 graden. Gelukkig konden we in de hut van het research center binnen zitten en eten. De volgende ochtend nog een wandeling gemaakt op zoek naar meer wolf. Maar helaas …
Hierna splitsten we ons weer en besloten wij nog eens naar Dinsho te gaan. Problemen met de auto van Eef en Dries zorgden ervoor dat ook zij daar naar terugkeerden. Gezamelijk hebben we pizza op het kampvuur gemaakt (Tamara’s bushcooking ervaring komt van pas), wijn gedronken en hele bomen voor het kampvuur gesprokkeld.
Via Hawassa zijn we vervolgens naar Arba Minch gereden en die plaats ligt echt briljant. Hoog boven de Riftvallei met uitzicht op een aantal meren. Een tweede huis zouden we daar wel willen hebben.
We raken al aardig in het zuiden van Ethiopie. Na Arba Minch zijn we via Konso naar Jinka gereden. Inmiddels zitten we ruim in de Omo vallei welke bekend staat op zijn verschillende stammen. We hebben de markten bezocht en zijn veel bont uitgedoste stamleden tegengekomen. Echter deze mensen in hun eigen habitat te bezoeken is nog weinig lollig. Er heerst nogal een verplichte “gidsen” gestapo welke je voor veel te veel geld naar de dorpen van die stammen brengen waar je dan voor veel te veel geld een foto van die mensen mag maken. We hebben ervoor gepast.
Na Jinka zijn we teruggereden naar Turmi om de volgende dag aan onze rit naar Kenia te starten. De regen is inmiddels enige tijd voorbij en we zijn er klaar voor om via het afgelegen maar prachtige Turkana meer naar ons volgende land te reizen. Maar daarover later meer.
Ons verblijf in Ethiopië is daarmee na 2 maanden (op de dag) ten einde. Nooit waren wij zo lang achter elkaar in één land. Nooit heeft een land ons ook zo geboeid, qua verschillende landschappen, qua cultuur, qua natuur maar ook qua bevolking. Kijk door het bedelen en de “Faranji” gekte heen en je ziet prachtige mensen in een nog prachtiger land. We will be back!
De foto’s staan hier …
Addis Ababa
Addis Ababa wordt, hoe langer je er verblijft, steeds leuker. Voordat we naar Awash National Park vertrokken verbleven we er al bijna een week. Toen we terugkwamen hebben we dat wederom gedaan. Er was immers werk aan de winkel en dat kan erg prettig in Addis.
Met een paar weken vertrekken we, via de ernstig afgelegen Lake Turkana route, naar Kenia. Hiervoor moesten nog wat zaken voorbereid worden:
- Verlengen van het visum voor Ethiopie
- Regelen van een visum voor Kenia
- Eef en Dries (uit Belgie) eindelijk eens ontmoeten
- Inkopen van die zaken (denk aan voedsel) die we na Addis niet meer kunnen krijgen
- Groot onderhoud en algemene inspectie van de auto
- Kleding repareren en wassen
Tussendoor genoten we van lekkere koffie en franse croissantjes (La Parisienne), zwommen we nog maar eens bij het Sheraton, aten we heerlijk Indiaas, dronken we regelmatig een St. George en werkten we voldoende schoolwerk weg. Robert is samen met Merel en Luuk nog een avondje cocktails gaan drinken in Stockholm. Een hippe tent vol erg leuke Ethiopiers. Helaas lag hij de volgende dag een beetje brak op bed ;-).
Met uitzondering van het verlengen van het visum voor Ethiopie ging alles snel en soepel. Nadat het visum dan eindelijk verlengd was konden we vertrekken richting de Bale Mountains om daar eens een Ethiopische wolf te gaan zien.
Allemaal beestjes …
Hoe lekker chillen in Addis Ababa ook is. Uiteindelijk moeten (willen) we verder en lonkten Awash National Park en Harar in de verte. Het thema deze week is beestjes!
Allereerst van Addis Ababa naar Awash National Park gereden. We verbleven naast de Awash falls en nooit geweten dat je zo lekker van herrie kunt slapen. In de ochtend wordt je vrolijk gewekt door een bavianen legioen dat op de auto en de tent staat te springen en ongegeneerd naar binnen zit te kijken. Sterker: als je even niet oplet pikken ze zo je spullen (plastic tasjes zijn favoriet) onder je neus vandaan.
Nog leuker is samen met Sem op “krokodillenjacht” te gaan bij het water onder de watervallen. Ze zitten er in allerlei maten: van 1 meter tot ca. 3 meter en ze vertonen (gelukkig) allemaal hetzelfde gedrag. Zodra ze je opmerken vluchten ze het water in. Fijne reactie, zeker als je een zoon hebt die nogal enthousiast op ze afrent.
Behalve dan die ene keer dat er een redelijke krokodil op de kant lag te suffen (opgedroogd hebben ze precies de kleur van het zand) en wij hem pas op 5 meter afstand zagen. Hij had w.s. aan de qat (verdovende blaadjes) gezeten want er was met geen mogelijkheid beweging in te krijgen. We konden ons maar net beheersen om niet (a la Steve Irwin) op zijn rug te springen ;-).
Awash NP is leuk. Het ligt midden in de Rift vallei (ja daar waar Afrika uit elkaar wordt getrokken) en kent toch al aardig wat wildlife. Leuk om er zo eens rustig in te komen. We hebben het gebied langs de rivier uitgekamd en in de middagzon over de savanne gelopen. Leuk om al dat leven te zien en besloten om hier na Harar nog maar eens terug te komen.
Harar is een prachtig on-Ethiopisch stadje in het oosten (in de buurt van Somaliland). Het is voornamelijk Islamitisch en heeft binnen zijn stadsmuren (!) zo’n 100 moskeetjes. Harar is relaxed en al lopend door het doolhof van nauwe straatjes waan je je 100 jaar terug in de tijd. Verder kent Harar nog een aparte traditie, iedere avond worden er op twee plaatsen buiten de stadsmuren Hyena’s gevoerd. Nou dat willen wij ook wel en dus meldden wij ons met het gehele gezin bij de “feeding man”. Tess besloot om maar in de auto te blijven zitten, Sem vond ze toch wel erg groot maar Robert en Tamara gooiden hun armen in de waagschaal en hebben (getuige het fotomateriaal) de beestjes gevoerd. Een grappige ervaring maar “heel wild” kwam het toch niet over (hoe eng die kaken ook zijn).
Op weg terug naar Awash had Sem toch wel spijt dat hij de hyena’s niet gevoerd had. In Awash zijn we weer twee nachten gebleven en hebben we onze eerste “in eigen auto game drive” gereden. Dat was indrukwekkend mooi en we hebben bijzonder veel dieren gezien. Tamara zat op het dak en Sem en Tess op de voorspatborden. Hoe mooi is dat? De Afrikaanse savanne onder je terwijl de zon langzaam achter de horizon verdwijnt.
Voor de beestjes foto’s klik hier.