Touchdown!

Na 15 maanden op reis te zijn geweest landden we weer op Schiphol. Touchdown! Weemoedig en blij liepen we door de aankomsthal. Na onze koffers van de band te hebben geplukt werden we na het passeren van het groene poortje warm ontvangen. Wat stond het vol met vrienden, familie en spandoeken. Leuk om al die lieve mensen na al die tijd weer te zien en een drukkie te geven.

REL7D 2014 03 20 14 24 27

Na een biertje op een lokaal terras verplaatsten we naar ons huis. Sem en Tess waren niet meer te houden en wilden hun kamers, speelgoed en vriendjes zien. Thuis aangekomen (met het halve ontvangstcomité) troffen wij een erg schoon huis en een meer dan volle koelkast. Wat fijn en nogmaals bedankt, we konden en gingen dan ook massaal aan de borrel. Onze eerste stap in de re-integratie.

REL7D 2014 03 20 14 35 20

De volgende morgen kwam de regen met bakken uit de lucht. Heel Hollands en fijner dan verwacht.

Inmiddels zijn we bijna drie weken thuis en zijn nog steeds niet helemaal gewend. Sem en Tess gaan alweer een tijdje naar school en Sem zit meteen al midden in een heftige toetsperiode. Allemaal hebben we nog wat moeite met het oppakken van een ritme. Tess moeten we iedere ochtend uit haar bedje trekken onder klein protest. Sem loopt hier en daar vast met enthousiaste verhalen die hij niet kwijt kan. En Tamara en Robert kennen de reverse-cultureshock al van eerdere reizen maar lopen ook nog een beetje met hun ziel onder hun arm.

REL7D 2014 03 20 15 28 47

Wel is het fijn om vrienden en vriendinnen weer te zien, te genieten van spontane borrels met de buren en bezoekjes van de cafe’s en restaurants in de stad. Tussen het uitzoeken van foto en film materiaal denken we voorzichtig weer aan werken (auw). Verder zijn we benaderd om een internet-tv item te maken en schrijven we een tweeluik over reizen met kinderen voor het Land Rover Club magazine.

Daarnaast hebben we nog meer ideetjes maar daarover later meer. Een ding staat al vast, over een aantal jaar gaan we weer !!!

Klik hier voor wat plaatjes.

Dubye: نهاية وقت معين والسفر

Hoe groot kan het contrast met Afrika zijn? Enorm! Dubai (stad) is groots, staat vol met wolkenkrabbers en is met goud behangen. De rijkdom druipt er af.

WWW4OR 2014 03 18 17 07 25We vliegen over Dubai omdat de vlucht op deze manier het goedkoopst (maar ook wat langer) is. Omdat we er toch zijn besluiten we uit te stappen en een paar dagen Dubai te doen. Zo snel zullen we dit schat-hemeltje-rijke emiraatje immers niet bezoeken. Na een prima vlucht met, aldus Tess, zeer mooie stewardessen landden we midden in de nacht in Dubai. We hebben een appartementje geboekt en na aankomst daar doen we, om 02:30 !? nog even een paar boodschappen. Net voor lunchtijd de volgende dag worden we wakker, we liggen biologisch een klein beetje overhoop. De klok zit een beetje opzij t.o.v. Kaapstad.

WWW4OR 2014 03 18 17 19 02

We zien Dubai in haar halve glorie, bij daglicht is het een beetje een betondorp met af en toe een boom. Verder wordt er werkelijk overal gebouwd, ze zijn hier nog lang niet klaar. Voordat we het weten wordt het donker. En eerlijk is eerlijk dan is Dubai indrukwekkend. Zodra de wolkenkrabbers de omgeving verlichten wordt het sfeervoller, bijna „truly gezellig”.

Wij gaan voor een borrel. Borrel, nou ja dat dachten we. Helaas is er, op de plekken die wij bezoeken, geen alcohol! Dat kennen we nog van Sudan. Dus roken we in een Arabisch restaurant als appetizer maar een sisha (waterpijp). OK, we worden licht in ons hoofd maar een echt biertje erbij zou fijner zijn. De maaltijd is erg lekker en Tess eet bijna haar armpjes op.

WWW4OR 2014 03 19 10 35 36

De volgende ochtend zijn we wat vroeger in beweging. Na een ontbijt met bagels (jaja, lang geleden) nemen we de metro naar de souk. Gelukkig, hier vinden we nog een beetje het oude Arabië. Het lijkt hier, al is het in wat schonere vorm, op Egypte. We halen ons Arabisch op: “As-salamu alaykum (السلام عليكم)” en zijn blij weer even terug in deze bijzondere wereld.  De moskee laat weer van zich horen. Op de markt Tamara zet haar afdingkwaliteiten nog eens in en voor we het weten hebben we een sisha voor thuis (en nog wat meuk ;-)).

WWW4OR 2014 03 19 14 31 41

In de middag gaan we via het grootste winkelcentrum ter wereld naar Burj Khalifa. Dubai Mall is slechts 1200 winkels groot, te bizar en zelfs een groot contrast met haar eigen oude stad. In de mall kan je een taxi nemen en Sea world Dubai heeft midden in het centrum de grootste aquarium-wand ter wereld. We lopen een rondje en zien 1%. Daarna gaan we richting Burj Kalifa.

Burj Khalifa is de hoogste toren ter wereld met haar 828 meter hoogte. We gaan naar boven en kijken vanaf het Observation Deck (slechts 452 meter) neer op de wereld. Geinig als je hier naar boven kijkt en je het restant van het gebouw (nog een ruime Eiffeltoren) boven je ziet. OK, Burj Khalifa is best hoog. Na een uurtje te hebben rondgelopen vallen we in minder dan een minuut weer terug op aarde. De meiden gaan nog even winkelen en de mannen gaan proberen de toren in zijn geheel op de foto te krijgen.

Na een alcoholloze cocktail hebben we ons laatste avondmaal aan de haven. Hierna pakken we de spullen in en zijn we melancholisch en blij. Nog een nachtje slapen en dan zijn we thuis.

Amsterdam: here we come!

Klik hier voor de plaatjes

@Our final destination: Cape Town

Kaapstad, daar zijn we dan. Vorige week reden we er doorheen en nu zijn we „back”. Staat er niet zoiets in de ondertitel van onze website ;-).

WWW4OR 2014 03 13 13 47 38

Volgens ons originele idee, toen we nog niets van Afrika met kinderen wisten, zouden we nu halverwege zijn geweest. Maar in Kenia wisten we het al, we gaan het in ons huidige tempo niet halen ook nog met de auto terug te reizen. Prima besluit, zo konden we in het ons zo goed passende tempo doorreizen. Qua kilometers doen we niet veel onder voor een rondje Afrika, qua indrukken ook niet slechts het aantal landen blijft een beetje achter. Maar ach, je moet nog wat te wensen over houden. Kaapstad is dus ons eindpunt, de “Design Capital” van 2014, we zijn op tijd!

WWW4OR 2014 03 14 09 46 10

We nestelen ons voor 5 dagen in Waterkant. Een leuke wijk tegen het centrum aan. Qua sfeer waan je je af en toe in Amsterdam, leuke terrasjes en erg relaxed sfeertje te meer door al die blije jongens die hier wonen. De auto staat te wachten op verscheping en wij slapen in een leuk appartement. De eerste dagen doen we alles lopend, we voelen de stad en we voelen de afstand van het „echte” Afrika. Zo af en toe zien we nog wel die meer dan vriendelijke lach van de oorspronkelijke bewoners maar grotendeels is het westers.

We lopen door het centrum (City Bowl) over Longstreet, Greenmarket Square, Bo Kaap en natuurlijk Waterkant. Stuk voor stuk hebben deze wijken een eigen sfeer. Longstreet is hectisch, vol met shops en cafeetjes, lokale supermarktjes, hotelletjes, etc. Op het aangrenzende Greenmarket Square worden de toeristen verleidt tot het kopen van veel te dure souvenirs. Wij kopen hier niets, we komen niet tot overeenstemming.

WWW4OR 2014 03 15 11 29 23

Bo Kaap staat bekend om haar vrolijk gekleurde huisjes. Deze wijk, met veel moslims, is beduidend minder toeristisch. We bezoeken Streetwires, een project dat kansarme jongeren van de straat houdt en ze van ijzerdraad de meest briljante kunstwerken laat maken, vermarkten en verkopen. Leuk om te zien, hier kopen we wel wat ;-).

Na twee dagen hebben we een klein autootje gehuurd (goedkoper dan de red sightseeing bus) om zo weer in alle vrijheid overal te kunnen komen.

WWW4OR 2014 03 14 18 42 54

Natuurlijk gaan we ook het Victoria en Alfred Waterfront bezoeken. Georganiseerd om twee bassins in de nog werkende haven. Het is leuk om de haven te zien werken, de dolfijnen en zeehonden te zien zwemmen maar daaromheen is het werkelijk één grote toeristenval. Jammer.

Tamara gaat even winkelen terwijl de rest het Two Oceans aquarium bezoekt. Heel inspirerend hoe dit aquarium opgebouwd is en heel goed dat we als mensheid met onze neus op de feiten worden gedrukt m.b.t. de omgang met onze oceanen (en de natuur in brede zin).

We leven inmiddels op vrijdag en in de avond crossen we Signal Hill op en hebben een laatste Sundowner boven op deze berg. Met een beetje bewegen kan je 360 graden rondom kijken en zie je Kaapstad, Waterkant, Clifton, Campsbay, etc om je heen liggen. We vieren onze aankomst in Kaapstad met witte wijn, rode bubbel druivensap en chippies terwijl de zon prachtig oranje ondergaat.

WWW4OR 2014 03 15 13 04 41

De volgende dag staat de Tafelberg op de planning. We zijn langzaam en komen rond de lunch aan. Pfffoe, het is druk en na een uurtje staan we boven op de berg. Het uitzicht is fenomenaal en we kijken bijna over ieder randje naar beneden. Prachtig hoe Kaapstad om deze ruige rotsen is gedrapeerd. We blijven een tijdje boven op de berg en haasten ons daarna naar de kapper waar 3 gezinsleden een restauratie krijgen van hun kapsel. Niet dat het nodig is, kapper Robert heeft toch prachtige coupes geknipt in de afgelopen maanden. Met een keurig gekapt gezinnetje rijden we naar Green Point en drinken een biertje aan zee.

WWW4OR 2014 03 16 11 52 20

De laatste dag in Afrika (nr. 395) is aangebroken en vandaag gaan we naar Robben Island. In de ochtend gaan we eerst naar het strand van Camps Bay. Sem speelt op de rotsen en Tess in het zand. We vinden het water van de Atlantische Oceaan te koud (gaat niet goed met ons) en zwemmen maar niet. Aan het begin van de middag stappen we aan boord van de boot die ons naar Robben Island brengt. Het is een prachtig tochtje door Table bay en na een uurtje varen komen we aan.

WWW4OR 2014 03 16 16 50 50

Het is bijzonder om op deze plek te staan maar we moeten vooral onze eigen inbeelding gebruiken om het bezoek meer lading te geven. Gezien de hordes toeristen die hier komen is alles overgeorganiseerd en op eigen gelegenheid kom je niet heel ver. Die massaliteit is zonde want een ex-gevangene probeert zo goed mogelijk over te brengen hoe het was.

We krijgen een impressie van hoe de gevangenen (politieke en criminele) opgesloten hebben gezeten. De honden hadden mooiere hokken dan zij cellen. Ook de werkomstandigheden waren zodanig dat men „geestelijk” werd gesloopt. Natuurlijk bezoeken we ook de cel van wijlen Nelson Mandela.

De boot brengt ons weer terug en na een optutsessie van de dames gaan wij voor het laatste avondmaal. Na een omweg via Longstreet eten we uiteindelijk bij een sfeervol restaurantje om de hoek. Het eten is fantastisch en de melancholie blijft gelukkig uit, we genieten tot de laatste minuut van dit prachtige continent.

Morgen gaan we naar Azië.

Klik hier voor een kleine impressie van Kaapstad.

 

Tieties … [baai] & pijn door de wijn

Zo daar sta je dan met je goede gedrag. We reden een prachtige rit van Kommetjie via Chapman’s peak naar Houtbaai. Na een Café Latte staan we voor ons volgende psychologische moment (gek wordt je ervan ;-)). We rijden vandaag al door Kaapstad terwijl we er eigenlijk volgende week pas moeten zijn.

WWW4OR 2014 03 07 13 14 33

Goed om ook hier te rijden met onze eigen Land Rover. Het ziet er allemaal leuk uit, van het echte Afrika is helemaal niets meer te herkennen. OK, twee dingen: lachende Afrikanen en een prachtige omgeving. Met een half uurtje zijn we er door, we namen de lange route en onderweg zijn Sem en Tess al helemaal enthousiast over de Tafelberg, het WK-stadion en Signal Hill.

We zijn op weg naar Tietiesbaai, dat kan je met zo’n naam niet links laten liggen, vlak bij Langebaan en Paternoster aan de Westkust. Onderweg stoppen we bij Bloubergstrand om even terug naar Kaapstad te kijken. De tafelberg staat er mooi bij.

WWW4OR 2014 03 08 08 01 39

De aankomst aan de Tietiesbaai is indrukwekkend. Het is wederom weer een prachtig stukje wilde kustlijn en waait het er flink. We staan ongeveer in de zee en vooral in de daktent hoor je de wind bulderen. We hebben een volgende prachtige zonsondergang en gelukkig gaat de wind in de avond liggen. Sem en Tess kunnen dus rustig naar bed en het is zo koud dat vadertje en moedertje er 10 minuten later achteraan gaan. We kiezen weer eens voor een nacht in auto.

De volgende dag lunchen we op een briljante plek. “Die Strandloper” in Langebaan, een grappig visrestaurant op een prachtig strand, slechts 10 gangen krijgen we voorgeschoteld. Een ouderwets middagje uit, zo langzaam „uittegreren” we meer en meer uit Afrika. Terug bij de Tieties… blijkt dat het nog harder kan waaien en we nog vroeger naar bed gaan. We binden de daktent vast (zodat deze iets minder klappert) en genieten van een woeste koude nacht.

WWW4OR 2014 03 08 15 00 55

We gaan aan de wijn en de route naar Franschhoek is prachtig. Langzaam verandert het landschap weer van dor en droog naar groen en bergachtig. Niet zo vreemd dat de Fransen ooit bedachten dat het hier wellicht wel mogelijk was om lekkere wijnen te maken. Franschhoek is een klein, bijna pittoresk dorpje maar de wijn lokt ook een groot aantal andere mensen. We slapen op een boomgaard aan de rand van het dorp en direct na aankomst gaan we wijn proeven (lees: opdrinken). We vinden ze allemaal lekker en kopen een kleine selectie voor die speciale momenten thuis. We willen zo graag in dit gebied integreren dat we s’avonds nog maar een flesje legen.

De volgende dag is rustig, na het volbrengen van het schoolwerk strollen we door het dorpje. We hebben een aantal wine-farms gebeld of zij nog wel cellartours doen (dat is iets leuker voor Sem en Tess) maar helaas geen gevonden. De verwerking van de oogst is in volle gang is het excuus ;-). Wel nemen we onszelf voor die avond nog maar wat wijn te proeven, dat kan wel.

Eerst nog even de Franschhoek pas op van daar hebben we een leuk uitzicht over de vallei. Boven op de pas worden we aangesproken door Hilde en Ad, een leuk stel uit Amsterdam. We besluiten samen naar een wijnproeverij te gaan. Door al het geklep op de berg komen we daar helaas te laat aan. Dan aan de borrel in een plaatselijk café. Gelukkig is er genoeg wijn en zodra Sem en Tess signalen van vermoeidheid beginnen te vertonen verleiden we Hilde en Ad naar onze gezamenlijke keuken. De meesterkok (en gastheer) in Sem ontpopt zich en hij verzorgt het gehele diner (ok, diner is wat overdreven). Na genoeg wijn en een gezellige avond splitsen onze wegen weer.

WWW4OR 2014 03 12 11 15 13

„Au” … het begin van de volgende dag, weer precies genoeg gedronken. Wij rijden door naar Stellenbosch, leuk plaatsje net zo toeristisch maar minder charmant dan Franschhoek. We drinken daar een kop koffie en rijden daarna door naar African Overlanders, de plek waar we onze Land Rover gaan achterlaten. Na ruim 45.000 probleemloze kilometers gaat zij op de boot naar Rotterdam. De middag gebruiken wij om alles wat mee naar NL moet af te scheiden van de rest, we houden twee tassen over. Na een laatste nacht in onze vertrouwde auto nemen we tijdelijk afscheid van onze Land Rover. Duncan brengt ons naar Kaapstad.

Klik hier voor wat plaatjes …

A mini Cape 2 Cape

We rijden een mini „Cape to Cape”: van Cape Agulhas naar Cape of Good Hope en onderweg hebben we een paar interessante stops.

WWW4OR 2014 03 04 10 45 52

De eerste stop is in Hermanus. In het seizoen kun je hier, gewoon vanaf de kant, de walvissen voorbij zien zwemmen. Het is geen walvisseizoen en na lang wikken en wegen hebben Robert en Tess besloten om dan naar witte haaien te gaan kijken. Ze willen met eigen ogen zien hoe het er aan toe gaat bij een „White Shark Cage Dive”. Geïnspireerd door Freek (je weet wel die van Freek op Safari) doen wij het net als hij in Gansbaai.

Robert en Tess stappen niet in de kooi (Tess is te jong) maar kijken vanaf de oppervlakte. Na een kwartiertje varen ben je in Shark Alley en na een aantal minuten zwemt de eerste witte haai voorbij. „Woooooooooooooooooow”, is het eerste dat Tess uitbrengt. Deze beesten zijn echt indrukwekkend. We zien in totaal zo’n 5 witte haaien en stuk voor stuk maken ze indruk. Het zijn prachtige beesten die zich gracieus en rustig door het water bewegen. Ondanks het feit dat de haaien onnatuurlijk „gelokt” worden en het gevoel daarbij nogal dubbel is, is het erg leerzaam.

WWW4OR 2014 03 05 10 36 06

De volgende stop is Stoney Point bij Betty’s Bay. Hier leeft een African Penguin kolonie en ook wij wisten het niet maar deze beestjes worden nog ernstiger bedreigd dan de neushoorn. Het is leuk om de pinguïns te zien zwemmen, zonnen, paren, broeden en waggelen.

Een van de pinguïns waggelt wel heel erg en is volledig gedesoriënteerd. Waarschijnlijk is zij gebeten door een pofadder (getuige haar gezwollen rug). De pofadder is dol op pinguïn-eieren en mamma is de dupe geworden. Een beet van een pofadder overleef je niet.

WWW4OR 2014 03 05 14 40 54

We rijden verder naar Kalkbay en hebben een briljante lunch bij Kalky’s. Dit restaurant midden in de haven is beroemd om zijn Fish-and-Chips en die eten wij dan ook maar. De chaos is aanstekelijk, de serveerster in „viswijf” uitvoering te grappig en het eten erg smaakvol. In de haven spelen de zeehonden met de restanten van de vis uit de aangrenzende markt. Hoeveel leuker kan het nog worden?

Na de lunch gaan we voor nog meer pinguïns. Nu bij Boulders Beach. Dit strand ligt vol met enorme keien waartussen de pinguïns leven. Een deel van dit strand is niet afgeschermd en je kunt werkelijk met je handdoekje naast een pinguïn liggen. Sem en Tess kunnen hun lol niet op.

WWW4OR 2014 03 05 15 47 44

We gaan verder en na een prachtige rit over Cape Peninsula bereiken we Cape Point. Een pittige wandeling brengt ons tot aan de vuurtoren van waar we een prachtig uitzicht hebben op het achterland, de kliffen onder Cape Point en de Cape of Good Hope. Het landschap is ruig en prachtig en een paar honderd meter lager buldert de zee tegen de rotsen. Na een eenvoudige afdaling rijden we naar Kaap de Goede Hoop en bereiken we het meest Zuid Westelijke punt van Afrika. Onze Cape to Cape is afgerond, en hoe!

WWW4OR 2014 03 05 16 40 26

De nacht brengen we door op een camping in Kommetjie. De volgende dag keren we, nadat het schoolwerk erop zit, terug naar Boulders Beach. Bij aankomst worden we wederom aangesproken door een aantal mensen. Dit keer een Amerikaanse familie die zelf 7 maanden op reis is met hun kinderen. Ze vinden onze reis helemaal „amazing” en vragen of ze ons mogen interviewen. Zelf hebben ze een cameraman bij zich die hun reis vastlegt voor een documentaire over reizen met kinderen. Zo filmde hij ook ons gezinnetje en wie weet zitten we binnenkort bij David Letterman ;-).

Hierna hebben wij een erg leuke stranddag tussen de pinguïns. Ze komen even bij je kijken als je op de handdoek zit en zwemmen om je heen zodra je het water in loopt. Zo grappig.

Klik hier voor de foto’s