Vragen | Reacties

Als je een dergelijke reis gaat maken stellen mensen veel vragen. Gelukkig vaak uit echte interesse maar soms ook wel veroordelend. De leukste en meest voorkomende hebben we hier op een rijtje gezet.

Waarom Afrika?

Robert: waarom niet?

Tamara is meer van de uitleg en geeft eerlijk toe dat zij Afrika ook het meest spannende continent vindt, maar ook dat Afrika nog puur en ongerept is. Nu zijn we nog jong en gezond en zijn we in staat het op deze manier te doorkruisen. En we durven het nu nog. Bovendien zijn we van mening dat er altijd genoeg redenen zijn om dingen niet te doen … maar dan komt “spijt” toch een keer bovendobberen.

Oh, jullie nemen kinderen mee, mag dat dan?

De meest gestelde vraag. Er zit iets afhankelijks in het tweede deel van de vraag. Van wie zou het moeten mogen? Onze ouders, de overheid, iemand anders? Wij willen dit doen en dan moeten we het ook doen. Los van het feit dat het ons in ons “vrije” Nederland niet makkelijk wordt gemaakt een dergelijke leerzame reis met onze kinderen te maken.

Maar het is in veel landen zo onrustig, straks gebeurt er iets?

In zo’n groot continent is het altijd wel ergens onrustig. Dat zijn juist de dingen die we hier op het journaal zien en zo wordt het beeld over Afrika van menigeen gevormd. Natuurlijk vergt een dergelijke reis een goede voorbereiding (veiligheid, gezondheid, etc). We zoeken het gevaar niet op en laten ons informeren door de plaatselijke bevolking, mede-reizigers, internet en onze intuïtie.

Wie heeft dit verzonnen?

Ok, Robert is begonnen en Tamara grijpt haar kans.

Wanneer worden jullie als ouders nou eens verantwoordelijk en sleep je je kinderen niet mee naar zo’n gevaarlijk werelddeel?

Deze vraag hebben we 1x gekregen en deze was zo bijzonder dat ie hier moet staan. In onze ogen nemen we juist onze verantwoordelijkheid! We laten onze kinderen zien dat er nog meer in de wereld is. Een ervaring die ze altijd bij zich zullen dragen. Natuurlijk letten we op maar dat moeten we in Amsterdam toch ook al doen?

Vinden de kinderen het wel leuk?

Tess loopt sinds ze het weet regelmatig met een rugzakje, verrekijker, boekje over Afrika en een zonnehoedje door de binnentuin. Dus ja, zij heeft zin. Ook al zal ze zich misschien niet kunnen voorstellen hoe het er straks zal zijn.

Sem heeft meer vragen, denkt er mee over na maar hij is ook ouder. Hij ziet wel in dat dit veel spannende verhalen op gaat leveren voor zijn vriendjes. Hij vindt het fijn als het huis niet verkocht wordt, verhuren mag. Hij wordt blij van de enorme hoeveelheid dieren (groot en klein) die hij straks ziet en samen met zijn vader gaat vangen.

Allebei gaan ze er op hun eigen manier voor.

Hoe doe je dat dan met school?

De school gaat gewoon door. De kinderen krijgen les via de wereldschool (wij horen hier alleen maar positieve verhalen over). Onder de begeleiding van hun docenten geven we zelf les. Papa transformeert naar Meester Robert en doet groep 6 en 7 met Sem. Mama wordt Juf Tamara en doet groep 3 en 4 met Tess. We zullen de nodige discipline op moeten brengen en dan zal het zeker tot een succes leiden. We snappen onze verantwoordelijkheid.

Sem en Tess zien het als een leuke bijkomstigheid, vooral dat ze ook hun huiswerk op het dak van de auto kunnen maken (lekker rustig).

Hoe doe je dat met ziektes?

Ook hier zijn we zo goed mogelijk op voorbereid, de GGD heeft ons helemaal lekgeprikt ;-).

Verder nemen we een flinke apotheek mee (dankzij huisarts Madelon (zus Robert), zij is ook nog eens dag en nacht bereikbaar voor info). Tamara heeft haar EHBO succesvol afgerond en we houden elkaar goed in de gaten en trekken op tijd aan de bel.

Wat doe je met je huis?

Verkopen, alleen we hebben geen kijkers … en als je het dan niet verkoopt dan kunnen jullie niet? “Nou, dan gaan we het verhuren”. En als je het nou niet verhuurt? “nou dan gaan we korter ;-)”

Heb je gespaard?

Een beetje een vreemde vraag maar hij wordt toch regelmatig gesteld. Niet geheel verrassend, ja, we hebben de afgelopen jaren wat opzij kunnen zetten.

Waarom nu, midden in de crisis?

Zie pagina  “Afrika?”

Hoe lang gaan jullie?

Robert: maximaal 1,5 jaar

Tamara: Tot we het niet meer leuk vinden.

Nou dat zet de kaders op een mooie manier.

Als je pech krijgt midden in de woestijn?

Dan gaan we aan de bak. Robert kent de auto inmiddels behoorlijk goed, de kids en ik fungeren als zijn assistenten en we hebben onze Land Rover specialist op afstand Teije Proost, die we altijd mogen bellen. Bovendien gaan er kilo’s reserve onderdelen mee waardoor Tamara haar naaldhakken moet thuis laten 🙁

Verder hebben we contact met Loek en Linda. Deze lieve mensen reizen al jaren door Afrika en ook hen mogen we bellen in geval van echte problemen. Zij kennen nogal wat mensen in Afrika.

Hoe doe je dat met eten?

Ok, in sommige delen van Afrika zullen we niet aan de schijf van vijf kunnen voldoen. Wel kan Tamara, als gecertificeerd bushcook, op een kampvuur brood, appeltaarten (zijn daar appels?), pizza’s of stoofpotjes maken. We kunnen sowieso niet voor 1,5 jaar eten meenemen en zullen dus eten wat we onderweg tegenkomen. Het zal af en toe een uitdaging zijn, maar de kinderen worden iig al heel blij van een bord rijst of pasta zonder saus, dus die hebben we al mee.

Wanneer gaan jullie precies weg?

Nou, ook daar zijn we uit. Het wordt 27 december 2012.

 

 

 

 

 

 

9 reacties

  1. met veel interesse jullie verslag gelezen. Wij hebben ook plannen en zijn bezig info te verzamelen. Vraag: Kan je iets meer vertellen over de boot Iskenderun-Port Said. Bijv. hoe duur, zijn er hutten, kan je van te voren reserveren (adres reisbureau) of is er een website van de boot/reserveringen?
    alvast heel erg bedankt
    jaap

  2. Wat een prachtige actie. Jullie hebben mijn zegen. Het is grappig hoe familie en “vrienden” altijd wel hun angsten en onzekerheden op je projecteren met de vragen die ze kunnen stellen. Dankzij pioniers als jullie ziet de omgeving in dat het ook anders kan.

  3. Dag lieve Nederlanders!
    Fijn om te lezen dat jullie ook al helemaal holderdebolder zijn van de lieve Soedanezen 😉 Wij zijn intussen een dag of 5 terug in Belgenland en vanaf dag 3 al terug aan het werk.
    Nu is alles nog spannend en leuk terug thuis, maar door jullie verhalen te lezen hebben we heel stiekem toch al weer een beetje heimwee naar het reizen.
    Geniet van alles en heel veel groeten aan de kids,

    Lies en Daan

  4. Hee, onze reddende engelen 😉

    ontzettend leuk om jullie te zijn tegengekomen… Heel stoer wat jullie doen! Wie weet tot ziens in Khartoem!

    X van ons!

  5. Robert en Tamara geweldige site.
    Ik ga jullie volgen!

    Take Care,
    Ik pas wel op Joke!

    Groet Sjaak

  6. Hi Tamara & Robert!

    Wat een coole site hebben jullie! En wat gaan jullie een coole trip maken!
    Ik heb alles doorgelezen en ben helemaal op de hoogte, maar had natuurlijk al het een en ander meegekregen van Inge. Ik ga elke letter en kilometer van jullie volgen;-)
    Onwijs veel plezier, succes, geniet ervan, enjoy, doe voorzichtig etc etc.

    Liefs, Carola

  7. Voor wij het in alle Kerstdrukte vergeten Wensen wij jullie een heel goede reis en helle fijne feestdagen! We blijven jullie volgen. Veel liefs & Take Care

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.