Na racen is het goed rusten en dat gingen wij in Malawi maar eens proberen.
In Malawi zijn we eerst naar Livingstonia gereden via, volgens de overlevering, één van de spannendste wegen van Afrika. Inderdaad, het spoor was soms wel erg steil en smal, de afgronden erg diep maar erg “nerve wracking” was het nergens. We sliepen op een prachtig plekje boven aan de afgrond (Rift Vallei) met uitzicht op het meer.
Tamara kon hier in haar vol ornaa(k)t douchen aan de rand van de klif. Heel bijzonder omdat de douche aan de klifzijde open was. Wel even bij de les blijven als je je inzeept. We zijn maar één dagje gebleven omdat het voor kinderen toch niet helemaal lekker rennen was zonder het risico 700m naar beneden te vallen.
Dan maar naar het strand onder aan de berg, naar Chitimba. Wat een lekker meertje is Lake Malawi, we zwemmen, geven veel les en Sem en Tess spelen wederom met het gehele dorp. Mooi om te zien hoe universeel kinderen onderling zijn. Ze voetballen, zwemmen en spelen verstoppertje en tikkertje.
Hierna rijden we naar Nkhata Bay, we kiezen voor een hutje direct aan het meer. Zelfs vanuit onze douche hebben we uitzicht op het meer. Budget en toch geeft het een erg exclusief gevoel. Hier gaan we een stukje varen over het meer, voeren een visarend 😉 en springen van een rots (6m hoog). Verder snorkelen we in een aquarium van gekleurde visjes en zwemmen in een mooi baaitje.
Trouwens, qua bevolking is Malawi erg easy. Wat een ontzettende lieve, blije en relaxte mensen wonen hier, hoe arm ze bijna allemaal ook zijn.
Langzaam wordt het strand steeds mooier, na Nkhata Bay rijden we naar Kande Beach, waar we weer eens een verse vis BBQ-en. Tess wilde altijd nog eens paardrijden en dat kan hier. Tamara en Tess rijden als echte amazones door het woud en over het strand. De dames gaan zelfs met de paarden zwemmen.
Daarna gaan we door naar Nkhotakota waar we weer in een paradijs staan. Hagelwit zand met de auto onder een boom op het strand.
Hoe idyllisch het allemaal ook lijkt, hier zijn we getuige van een vreemde moord. Tamara en Sem zien een slang en als Robert en Sem daarna gewapend met de zaklantaarn goed gaan kijken zien ze dat een kikker deze slang aanvalt. Huh? De slang wilde gewoon voorbij kruipen maar verandert zijn gedachten direct en besluit de kikker dan maar op te eten. Nooit geweten dat er suïcidale kikkers zijn.
Hier komt het chillen even tot zijn einde want hierna vertrekken we naar Lilongwe, de hoofdstad van Malawi.
Meer foto’s …
