Life is a beach …

Zo, asfalt dus dat zal wel lekker opschieten van Nairobi naar Mombasa. Nou denk dat dus nooit in Afrika dat je via de weg kunt opschieten 😉

REL7D 2013 07 02 15 26 39

De “Mombasa road”, keurig geasfalteerd dat wel, maar de laatste jaren hopeloos in de congestie geraakt door vrachtwagens. En daar waar ze in NL een begrenzer op vrachtwagens moeten schroeven kunnen ze er hier beter een versneller inbouwen. Stel je voor, een tweebaansweg (ja, dus met tegenliggers) en dan vol met vrachtwagens die tussen de 20km/h en 60km/h rijden. Dus continue inhalen met ons stuur ook nog eens aan de verkeerde kant om het lekker te kunnen zien. Kortom, het schoot niet op en dus besloten we halverwege dan toch maar te stoppen.

Die stop was in Voi, naast Tsvavo National Park. We hadden geen zin om te kamperen en dus besloten we Tamara’s afdingkwaliteiten weer eens in te schakelen voor een overnachting in een lodge (we zitten nog buiten het seizoen). Dat werkte dus we hadden een “huis” met een veranda met uitzicht op de olifanten, buffels, etc. incl diner en ontbijt voor een prikkie. Het was even westers maar met erg Afrikaans uitzicht.

REL7D 2013 07 04 13 30 29

De volgende dag zijn we via Mombasa (dachten dat we de ergste verkeersopstoppingen in Nairobi wel gehad hadden, NOT) en de ferry naar Tiwi beach gereisd. Daar hebben we de auto letterlijk op het strand geparkeerd (kijk maar even naar de verlekkerende foto’s) en kon het vegeteren starten. Tamara droomde al in Amsterdam van een dergelijke plek tot nu was die droom nog niet bevredigd (op de een of andere manier voldeed het strand in Port Said hier niet aan).

Iedere avond zaten we aan een kampvuurtje (Sem en Tess maken ze tegenwoordig) met daarop een versgevangen visje of een maïskolf. Gezinsromantiek pur sang welke af en toe verstoord werd door een heel erg verfrissende tropische bui. We zijn hier een week gebleven en vervolgens naar Tanzania gereden.

RELUT 2010 04 04 02 15 25

Daar verbleven we aan het strand bij Pangani, een prima plek om Tamara’s verjaardag te vieren. Die startte met prachtig gezang en een ge-evolueerde versie van de eerste Fudge-taart. Sem en Tess hadden “kamp Holland” versierd en een hoger feestgehalte konden we hier niet maken. Rond de lunch zijn we met een dhow (lokaal zeilbootje) de indische oceaan opgevaren om te snorkelen boven het verder gelegen rif en “sand island” te ontdekken. Met name “sand island” is een pareltje. Bij eb komt het droog te liggen en hebben wij daar heerlijk gelunched, op krabben gejaagd en de meest prachtige schelpen gevonden, Een tijdelijk paradijsje dus voor deze bijzondere dag.

Na een paar dagen besloten we in beweging te komen en verlegden we de koers weer landinwaarts.

Voor wat bounty foto’s klik hier (Kenia) en hier (Tanzania).

 

 

 

admin

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.